Του Χρύσανθου Ζαννέττου*
Η κατάσταση στην Αµµόχωστο, δύο χρόνια µετά το άνοιγµα της περίκλειστης περιοχής, είναι πιο τραγική από ποτέ.
∆υστυχώς, η παρατεταµένη στασιµότητα από το 2017 δυσχεραίνει ακόµα περισσότερο την ήδη πολύ άσχηµη κατάσταση στην Αµµόχωστο και η δηµιουργία νέων τετελεσµένων από πλευράς Τουρκίας πρέπει πλέον να θεωρείται δεδοµένη. ∆ύο χρόνια µετά το παράνοµο άνοιγµα τµήµατος της περίκλειστης περιοχής της Αµµοχώστου από τις κατοχικές αρχές, η Τουρκία και ο εδώ εγκάθετός της ετοιµάζουν νέες κινήσεις και νέα τετελεσµένα στην Αµµόχωστο, τα οποία εντάσσονται στον ευρύτερο σχεδιασµό τους για προώθηση της «λύσης» δύο κρατών, προκειµένου να οριστικοποιήσουν τη διχοτόµηση της πατρίδας και του λαού µας.
Σήµερα, η Τουρκία βάζει αλάτι στις πληγές των Αµµοχωστιανών µετατρέποντας την πόλη σε αξιοθέατο και σχεδιάζοντας το περαιτέρω άνοιγµα και τον εποικισµό της. Οι εξελίξεις στο Βαρώσι υπογραµµίζουν, ωστόσο, την επιτακτική ανάγκη να ανατραπεί η ολέθρια πορεία που έχει πάρει το Κυπριακό και το ιστορικό στοίχηµα της πατρίδας µας να ακυρώσει στην πράξη τους διχοτοµικούς σχεδιασµούς της κατοχικής δύναµης.
Πέραν των ευθυνών που σαφώς έχει η Τουρκία, δεν υπάρχει αµφιβολία πως δυστυχώς έπαιξαν ρόλο και οι αδέξιοι και λανθασµένοι χειρισµοί του Νίκου Αναστασιάδη. Το χειρότερο είναι πως µεγάλη ευθύνη για να φτάσουµε εδώ που είµαστε σήµερα έχουν και οι δύο συναγερµικοί υποψήφιοι Πρόεδροι, οι οποίοι δυστυχώς επέδειξαν «εγκληµατική» ανικανότητα εκτίµησης των εξελίξεων.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου, από τη µία, δήλωνε ότι «δεν ανησυχούσε» κάνοντας εκτιµήσεις ότι δεν θα υπάρξουν «νέες προκλητικές ενέργειες όσο, αφορά τα Βαρώσια». Ο τότε ΥΠΕΞ Νίκος Χριστοδουλίδης, από την άλλη, µιλούσε για «πυροτέχνηµα» και για «συνθήµατα για εσωτερική κατανάλωση» από τουρκικής πλευράς.
Τι πρέπει να κάνουµε σήµερα; Για να σταµατήσει η διολίσθηση του Κυπριακού και να αποτραπεί η δηµιουργία νέων επικίνδυνων τετελεσµένων και η οριστική διχοτόµηση, και για να ζωντανέψουµε ξανά την ελπίδα, πρέπει άµεσα να επαναρχίσουν ουσιαστικές διαπραγµατεύσεις µε προοπτική επιτυχούς κατάληξης. Για να γίνει όµως αυτό, η µοναδική επιλογή που υπάρχει ενώπιόν µας είναι η επανέναρξή τους από εκεί που έµειναν κατά τις συνοµιλίες του Κραν Μοντανά, χωρίς οποιεσδήποτε άλλες παλινωδίες και «νέες ιδέες». ∆ηλαδή στη βάση της κοινής διακήρυξης του 2014, του πλαισίου Γκουτέρες της 30ής Ιουνίου 2017 και µε το κεκτηµένο των συγκλίσεων που είχαν επιτευχθεί, ενώ οι όποιες γεφυρωτικές προτάσεις πρέπει να αφορούν µόνο τα εκκρεµούντα ζητήµατα.
Μια τέτοια εξέλιξη θα συνεπάγεται και επαναφορά στο χάρτη που απέσυρε η τουρκική πλευρά, ο οποίος, µεταξύ άλλων, προβλέπει επιστροφή του Βαρωσιού στους νόµιµους κάτοικους του υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση.
Η µόνη διέξοδος λοιπόν για να σωθεί το Βαρώσι είναι να βρεθεί ένας έντιµος συµβιβασµός µε τους Τουρκοκυπρίους στη βάση της ∆∆Ο µε πολιτική ισότητα, όπως την περιγράφουν τα ΗΕ. Ένας συµβιβασµός που θα δηµιουργήσει ξανά συνθήκες ειρήνης, ασφάλειας και ευηµερίας για όλους τους Κυπρίους. Η Αµµόχωστος µπορεί να αποτελέσει το κλειδί της λύσης του Κυπριακού.
Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο, χρειάζονται πρωτοβουλίες εκ µέρους της πλευράς µας, τις οποίες µόνο ένας εκ των τριών βασικών υποψηφίων δηλώνει πως είναι έτοιµος να αναλάβει. Πρέπει λοιπόν να βρεθεί στο πηδάλιο του κράτους ένας Πρόεδρος ο οποίος να διαθέτει βούληση για λύση του Κυπριακού, συνέπεια σε αρχές, κύρος ανάµεσα στον διεθνή παράγοντα, γνώση και ικανότητα εκτίµησης των εξελίξεων. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον Ανδρέα Μαυρογιάννη.
* Μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κ.Ε. ΑΚΕΛ, Επαρχιακός Γραµµατέας ΑΚΕΛ Αµµοχώστου
Aκολουθήστε μας στο Google News
