ΠΟΓΟ: Η ανάδειξη γυναικείων προτύπων είναι χρέος µας έναντι στις γυναίκες και την κοινωνία του παρόντος και του µέλλοντος
Η αναγνώριση της ορατής ή και της αόρατης προσφοράς των γυναικών της Κύπρου είναι οφειλόµενη τιµή στις γυναίκες του χθες και του σήµερα, οι οποίες µε τη δράση και την προσφορά τους χάραξαν ή εξακολουθούν να χαράζουν πορεία προόδου και εκδηµοκρατισµού της κοινωνίας µας. Είναι παράλληλα χρέος µας έναντι στις γυναίκες και την κοινωνία του παρόντος και του µέλλοντος να προβάλουµε αυτές τις αγωνίστριες της ζωής ως πρότυπα και να καταστήσουµε σαφές πως, παρά τις δυσκολίες που αντιµετωπίζουν οι γυναίκες εξαιτίας των έµφυλων ανισοτήτων, µπορούν να ξεχωρίσουν και να καταξιωθούν σε όλους τους τοµείς: στην πολιτική, στην κοινωνική προσφορά, στον πολιτισµό, στις τέχνες και στις επιστήµες, στις προσπάθειες για ειρήνη και επανένωση.
Η ΠΟΓΟ διανύει την 8η δεκαετία ζωής και δράσης της. Από την ίδρυσή της, το 1950, µέχρι και σήµερα, βρέθηκε και συνεχίζει να βρίσκεται στην πρώτη γραµµή των αγώνων για την ισοτιµία των φύλων, για δίκαιη κοινωνία, για ειρήνη, για την απελευθέρωση και επανένωση του τόπου και του λαού µας. Οι αγώνες αυτοί δόθηκαν και συνεχίζουν να δίνονται από χιλιάδες γυναίκες. Γυναίκες της εργασίας, γυναίκες των επιστηµών, των γραµµάτων και των τεχνών, λαϊκές αγωνίστριες που δεν δίστασαν να αναµετρηθούν µε κάθε εµπόδιο που βρέθηκε στο δρόµο τους και να διεκδικήσουν, έχοντας στο πλευρό τους ολόκληρο το Λαϊκό Κίνηµα, καλύτερες συνθήκες για τις ίδιες και τις γενιές που θα έρθουν.
Γι’ αυτή την πορεία, το δρόµο χάραξαν οι πρωτοπόρες αγωνίστριες Κλειώ Χριστοδουλίδου και Κατίνα Νικολάου. ∆ύο γυναίκες που ήδη από τη δεκαετία του ’20 έσπασαν δεσµά και αναµετρήθηκαν µε τις αντιλήψεις που ήθελαν τις γυναίκες άβουλες, περιορισµένες και υποταγµένες. ∆ύο γυναίκες που από νωρίς συνειδητοποίησαν πως µόνο µέσω του εργατικού, ταξικού κινήµατος θα κατάφερναν να απαλλαγούν από τη διπλή καταπίεση στην οποία βρίσκονταν ως γυναίκες και ως εργάτριες. ∆ύο γυναίκες που άφησαν ανεξίτηλο το στίγµα τους τόσο στην ΠΟΓΟ και στο Λαϊκό Κίνηµα όσο και στην ιστορία του τόπου µας. Για αυτό και στην απόφαση για καθιέρωση του Βραβείου Γυναικείας Προσφοράς συµπεριλήφθηκε η απόφαση το Βραβείο να αποδίδεται στο όνοµα των δύο αυτών πρωτοπόρων και να φέρει την ονοµασία «Κλειώ Χριστοδουλίδου και Κατίνα Νικολάου».
Φέτος, η ΠΟΓΟ επέλεξε να απονείµει το βραβείο σε δύο γυναίκες, οι οποίες µέσω της δικής της πορείας, η κάθε µία, πρόσφερε στην υπόθεση της Κύπρου.
Στην Τασούλα Χατζητοφή, πολιτιστική ακτιβίστρια, η οποία έθεσε ως σκοπό της ζωής της να βρίσκει και να επαναπατρίζει συληµένες αρχαιότητες.
Η Τασούλα Χατζητοφή γεννήθηκε στην Αµµόχωστο. Το 1974 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κύπρο και να ταξιδέψει στο εξωτερικό, όπου ζει µέχρι σήµερα. ∆ιετέλεσε επίτιµη πρόξενος της Κύπρου στην Ολλανδία και αφιέρωσε πάνω από δύο δεκαετίες στην ανάκτηση της κλεµµένης πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονοµιάς της πατρίδας µας. Το 2012 δηµιούργησε τη Μη Κυβερνητική Οργάνωση WALKOFTRUTH «Διαδροµή της αλήθειας», µε αποστολή την ενθάρρυνση των πολιτών να εµπλέκονται ενεργά στην προστασία της πολιτιστικής τους κληρονοµιάς και την ευαισθητοποίηση για τη σηµασία της διαφύλαξης της πολιτιστικής κληρονοµιάς σε εµπόλεµες περιοχές.
Η Τασούλα Χατζητοφή δεν έπαψε στιγµή να αγωνίζεται για τον τόπο της και έγινε διεθνώς γνωστή για τη µάχη που κέρδισε στο Μόναχο κατά των λαθρεµπόρων που λυµαίνονται τους αρχαιολογικούς µας θησαυρούς. Η συµµετοχή της σε διεθνή φόρα, οι συνεντεύξεις της σε διεθνή ΜΜΕ, συνέβαλαν στο να προβληθεί το δράµα της Κύπρου σε πολλούς ανθρώπους που το αγνοούσαν και συνεχίζει να λέει: «∆εν µπορώ να πάω σπίτι µου, αλλά διεκδικώ οι θησαυροί µας να επιστρέψουν σπίτι τους».
Το 6ο Βραβείο Γυναικείας Προσφοράς απονεµήθηκε επίσης στην Αθηνά Ζάουρα, εγκλωβισµένη, που στερήθηκε την ίδια της τη ζωή για να κρατήσει άσβεστη τη φλόγα για επανένωση της πατρίδας και του λαού µας, παραµένοντας στην κατεχόµενη Αγία Τριάδα από το 1974 µέχρι και σήµερα.
Η ζωή της Αθηνάς στην Αγία Τριάδα κυλούσε ανάµεσα στις καθηµερινές δυσκολίες των γεωργικών ασχολιών, στο µεγάλωµα των παιδιών, αλλά πάντα δίπλα στον σύζυγό της στους αγώνες των αγροτών και του Λαϊκού Κινήµατος. ∆υστυχώς το προδοτικό πραξικόπηµα και η τουρκική εισβολή άλλαξε τη ζωή τους, όπως και όλων των συγχωριανών τους, όπως και χιλιάδων άλλων συµπατριωτών µας.
Η απόφασή τους να παραµείνουν εγκλωβισµένοι στο χωριό τους ήταν συνειδητή. Στόχος να συµβάλουν µε την παρουσία τους στη διατήρηση των χωριών τους, µε την ελπίδα της σύντοµης επίλυσης του Κυπριακού και της επιστροφής όλων στα σπίτια τους. Η απόφαση αυτή ήταν καθοριστική και για άλλους εγκλωβισµένους. Η οικογένεια Ζάουρα έχαιρε µεγάλης εκτίµησης στο χωριό και η παραµονή τους ενεθάρρυνε και άλλους χωριανούς να παραµείνουν.
Η παραµονή στην Αγία Τριάδα περιελάµβανε, πέραν από τις κακουχίες που επέβαλε το κατοχικό καθεστώς, και τον αποχωρισµό των παιδιών της, τα οποία σε νεαρή ηλικία έπρεπε να µεταβούν στις ελεύθερες περιοχές για να συνεχίσουν το σχολείο χωρίς το δικαίωµα επιστροφής. Η επικοινωνία µαζί τους πολύ σπάνια, ακόµα πιο σπάνια η συνάντηση.
Το Γυναικείο Κίνηµα της ΠΟΓΟ, στο πρόσωπο της Αθηνάς Ζάουρα, τίµησε όλες τις εγκλωβισµένες που στερήθηκαν τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους και έκαναν καθηµερινή πράξη αντίστασης και επιµονής το σύνθηµα για απελευθέρωση και επανένωση του τόπου µας.
Στη σεµνή τελετή απονοµής του βραβείου, που πραγµατοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου στην αίθουσα Πάνος Σολοµωνίδης, συµµετείχε πλήθος κόσµου τόσο ως ένδειξη εκτίµησης στις τιµώµενες αλλά και ως ένδειξη εκτίµησης στην ΠΟΓΟ για τη δράση της για ισότητα και ισοτιµία των φύλων.
Ελένη Ευαγόρου
Κεντρική Οργανωτική Γραµµατέας ΠΟΓΟ
Aκολουθήστε μας στο Google News
