Τρία χρόνια δεξιάς διακυβέρνησης!

Του Γιώργου Τ. Γεωργίου*

Ολοκληρώνεται και ο τρίτος χρόνος της δεξιάς διακυβέρνησης του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και του Δημοκρατικού Συναγερμού. Πλέον όλοι έχουν εμπειρίες, βιώματα, από την άσκηση του κυβερνητικού έργου. Είναι φυσικό οι πολίτες και τα οργανωμένα σύνολα να κρίνουν αυτή τη διακυβέρνηση.

Οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι και δη οι Ελεάτες φιλόσοφοι με επικεφαλής τον Ηράκλειτο έλεγαν συχνά, «Τι έλεξα, τι δε επαρέβην»! Ετσι έλεγχαν την άσκηση εξουσίας τους. Στην πράξη αυτό σήμερα εκφράζεται με το «τι είπα και τι δεν έκανα». Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός. Να μιλήσω με τις πραγματικότητες, τα γεγονότα και τις εξελίξεις όπως μεσολάβησαν στη χώρα μας.

1. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεσμεύτηκε για την εξασφάλιση βοήθειας/δάνειο από τους «δικούς του ανθρώπους», για να σώσει τις τράπεζες και την κυπριακή οικονομία. Η δέσμευση αυτή αποδείχθηκε προεκλογικό και επικοινωνιακό τρικ.

2. Δεσμεύτηκε ότι δεν θα υπογράψει ποτέ κούρεμα των καταθέσεων. Μύθος! Δεν ήταν δικαιολογία ότι του έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο, αφού αποδείχθηκε ότι το κούρεμα ήταν επιλογή των Αρχών της Κύπρου. Αφήνω το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της επιβολής του κουρέματος και κατά το κλείσιμο των τραπεζών, από την πίσω πόρτα, κάποιοι απέσυραν δισεκατομμύρια και δυστυχώς σ’ αυτούς «τυχαία» ήταν και οι συμπέθεροι.

3. Ποιοι και με ποια διαδικασία σε μια διαπραγμάτευση αστραπή ξεπούλησαν σε εξευτελιστική τιμή τα κυπριακά τραπεζικά καταστήματα στην Ελλάδα και αποφάσισαν τη μεταφορά του ELA στην Τράπεζα Κύπρου; Ακόμα αναζητούμε απαντήσεις.

4. Προεκλογικά δόθηκε γραπτή δέσμευση/υπόσχεση ότι δεν θα προχωρούσε σε ιδιωτικοποίηση της ΑΗΚ, ΑΤΗΚ και Αρχή Λιμένων. Δυστυχώς, αυτοί οι κερδοφόροι Οργανισμοί που στήριξαν σε δύσκολες στιγμές το κράτος, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή της δεξιάς διακυβέρνησης στο στόχαστρο και σήμερα βγαίνουν στο σφυρί.

5. Σήμερα, είμαστε μάρτυρες μειώσεων θέσεων, περικοπών μισθών και συντάξεων, οδηγώντας σε μια άνευ προηγουμένου φτωχοποίηση τους συνταξιούχους, τους ανάπηρους, τους πολύτεκνους, τους φοιτητές. Πριν τις εκλογές όλοι έλεγαν με δηλώσεις ότι θα στήριζαν τους αδύνατους. Σήμερα πήραν από τους φτωχούς για να δώσουν στους φτωχότερους.

6. Δεσμεύτηκε ακόμα για ενίσχυση των δημοσίων νοσηλευτηρίων, κατάργηση των λιστών αναμονής και προώθηση του ΓΕΣΥ. Σήμερα τα νοσοκομεία καταρρέουν, οι λίστες μεγαλώνουν, το ιατρικό προσωπικό αποχωρεί από το Δημόσιο, οι συχνές ελλείψεις φαρμάκων και αναλώσιμων ταλαιπωρούν τους ασθενείς. Αφήνω τις υποσχέσεις για τη δημιουργία Ακτινοθεραπευτικού στη Λεμεσό, τη δημιουργία Καρδιοχειρουργικής, επέκταση Πρώτων Βοηθειών, δεσμεύσεις που έμειναν όλες στα συρτάρια.

7. Είναι και ο φόρος ακίνητης ιδιοκτησίας που δεσμεύτηκαν ότι θα τον κάνουν δικαιότερο από τον προκάτοχό τους και στο τέλος επεβλήθη ακόμα ένα χαράτσι στο λαό, ενώ πριν συζητείτο να φορολογηθεί μόνο ο πλούτος, οι κατέχοντες γη, που αριθμούσαν σ’ ένα πολύ μικρό αριθμό.

8. Δεσμεύτηκαν να φέρουν ανάπτυξη στη χώρα επενδυτές από το εξωτερικό. Δημιούργησαν την εικόνα ότι κρατούσαν ουρά οι στρατηγικοί επενδυτές για να επενδύσουν στην Κύπρο. Πού είμαστε σήμερα; Στο μηδέν!

9. Η ανεργία έλεγαν ότι θα καταπολεμηθεί, ότι θα στηρίξουμε τη νέα γενιά με νέες θέσεις εργασίας. Μέσα σε τρία χρόνια 30 χιλιάδες νέοι, πολλοί επιστήμονες, πήραν το δρόμο της μετανάστευσης. Η ανεργία εξακολουθεί να βρίσκεται στο απόγειό της.

10. Ελεγαν ότι οι πρόσφυγες δεν μπορεί να είναι πολίτες β’ κατηγορίας. Σήμερα σειρά σχεδίων της προηγούμενης κυβέρνησης καταργήθηκαν και οι πρόσφυγες έχασαν κάθε ελπίδα στήριξης και βοήθειας. Καμιά στήριξη για έργα στους προσφυγικούς οικισμούς και τις τουρκοκυπριακές συνοικίες.

Τρία χρόνια διακυβέρνησης, τώρα πια γνωρίζουμε και ακόμα έπεται συνέχεια άλλων δυο χρόνων και όποιος αντέξει. Είναι πολλά ακόμα που μπορούν να αναφερθούν. Πάρα πολλά που αφορούν τη διακυβέρνηση, το ύφος, το ήθος, τη δημοκρατική λειτουργία. Είναι και το τελεφερίκ Τροόδους που θα εγκαινιάζετο από τον Οκτώβριο, ποιον Οκτώβρη όμως δεν δηλώθηκε!

* Μέλος Πολιτικού Γραφείου, Επαρχιακός Γραμματέας ΑΚΕΛ Λεμεσού