Tullio Solenghi: Λυσιστράτη σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να κυριαρχείται από άνδρες και να ταράζεται από πολέμους

ΑΝΟΙΧΤΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ

Συναντήσεις

 Λυσιστράτη σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να κυριαρχείται από άνδρες και να ταράζεται από πολέμους

Ο Αντώνης Γεωργίου με τον σκηνοθέτη Tullio Solenghi που σκηνοθετεί τη Λυσιστράτη, του Εθνικού Ινστιτούτου Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Συρακουσών της Ιταλίας (Fondazione INDA) που παρουσιάζεται στο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 2019

 

Γιατί εξακολουθεί να μας απασχολεί, ακόμα και σήμερα, το αρχαίο ελληνικό δράμα;

Επειδή ολόκληρος ο πολιτισμός μας ξεκινά από κάποιους βασικούς ακρογωνιαίους λίθους, την Ιλιάδα, την Οδύσσεια και όλη την ελληνική δραματουργία. Το πολιτιστικό μας DNA δημιουργήθηκε πριν από 2500 χρόνια χάρη σε αυτούς τους εξαιρετικούς «ευγενείς πατέρες».

Ποιοι λόγοι σε οδήγησαν στην επιλογή αυτής της συγκεκριμένης κωμωδίας;

Σε έναν κόσμο που εξακολουθεί να κυριαρχείται κυρίως από άνδρες και να ταράζεται από πολέμους, ένα κείμενο όπως η Λυσιστράτη μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε και τα δύο αυτά θέματα, συνδυάζοντας την εξύψωση των γυναικών με τον θρίαμβο της ειρήνης.

Ποιο είναι το κύριο σημείο εστίασης της σκηνοθετικής προοπτικής;

Εστιάζω στην κωμική δυναμική του έργου που ο Αριστοφάνης προσφέρει χάρη στους χαρακτήρες του.  Πιστεύω ότι η ανασύσταση αυτού του στοιχείου μετά από σχεδόν δυόμισι χιλιάδες χρόνια, πρέπει να είναι η «εξωπραγματική» προτεραιότητα όποιου θέλει να παρουσιάσει στη σκηνή αυτό το αριστούργημα και αυτή ήταν και η δική μου

Το αρχαίο ελληνικό δράμα και στην περίπτωσή μας η κωμωδία, βρίσκεται στη ρίζα του θεάτρου που ακολούθησε αργότερα, η καλοπροαίρετη σκιά της Λυσιστράτης πέφτει σε όλους, Μολιέρο, Γκολτόνι, Σαίξπηρ που διαδέχθηκαν ο ένας τον άλλον όλα αυτά τα χρόνια.

 

Πιστεύετε ότι υπάρχουν όρια ή “όρια” σε οποιαδήποτε δραματουργική και σκηνοθετική προσέγγιση όταν πρόκειται για το αρχαίο ελληνικό δράμα, τα οποία είναι διαφορετικά από άλλα θεατρικά είδη;

Το αρχαίο ελληνικό δράμα και στην περίπτωσή μας η κωμωδία, βρίσκεται στη ρίζα του θεάτρου που ακολούθησε αργότερα, η καλοπροαίρετη σκιά της Λυσιστράτης πέφτει σε όλους, Μολιέρο, Γκολτόνι, Σαίξπηρ που διαδέχθηκαν ο ένας τον άλλον όλα αυτά τα χρόνια.

Η Λυσιστράτη παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 411 π.Χ. Το μήνυμα μας της όμως σχεδόν δυόμισι χιλιάδες χρόνια αργότερα συνεχίζει δυστυχώς να παραμένει επίκαιρο. Είναι τελικά μάταιες οι προσπάθειές για ειρήνη στον κόσμο ;

Όσο στον κόσμο κυριαρχούν τα οικονομικά συμφέροντα και η έλλειψη προσοχής για την διασφάλιση του πλανήτη μας, η κυριαρχία της ειρήνης θα συνεχίσει να είναι μια ουτοπία – μιλάω προφανώς για την παγκόσμια ειρήνη- την οποία πρέπει να επιδιώκει ο καθένας μας αν θέλουμε να θεωρούμε τον εαυτό μας ” πολίτες του κόσμου ”

 

Παρασκευή 12 Ιουλίου Αρχαίο Θέατρο Κουρίου

Σάββατο 13 Ιουλίου Αρχαίο Θέατρο Κουρίου