Θέα/ Ορίζοντας / @Κλίτσα Αντωνίου

 Under|Mining  Εκ|Μεταλλευση στην Καλαβασό

«Είναι η πρώτη φορά», αναφέρει σχετιό δελτίο τύπου «που μια πολυτοπική έκθεση τέχνης πραγματεύεται την ιστορία, τη μνήμη, αλλά και τον κοινωνικοπολιτισμικό και περιβαλλοντικό αντίκτυπο της μετάλλευσης στην Κύπρο μέσα από μια σύγχρονη καλλιτεχνική προοπτική. Η συγκεκριμένη έκθεση πρωτοπορεί θεματολογικά και επικεντρώνεται στην άλλοτε μεταλλευτική κοινότητα της Καλαβασού και στην κληρονομιά της, πάντοτε όμως σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες μεταλλευτικές κοινότητες της Κύπρου. Αντλώντας από το έργο της ιστορικού τέχνης Lucy Lippard (Undermining, 2014) η έκθεση αξιοποιεί με γόνιμο τρόπο μεταλλεία ανοιχτού ορύγματος αλλά και υπόγεια φρεάτια εξόρυξης, διερευνώντας το πώς αυτοί οι τόποι αντικατοπτρίζουν κουλτούρες· πιο ουσιαστικά, το πώς έχουν μεταβάλει τα οικοσυστήματα και συνεχίζουν να τα επηρεάζουν, παράγοντας νέες δομές μέσα στο περιβάλλον και στις κοινωνίες μας.»

Οι δύο λέξεις στον τίτλο της έκθεσης – mining [μετάλλευση, η διαδικασία εξόρυξης μεταλλεύματος από ορυχείο] και undermining [εκμετάλλευση, η διάβρωση της βάσης ή των θεμελίων μιας δομής, προκειμένου να μειωθεί η αποτελεσματικότητα, η δύναμη ή η ικανότητα ανθρώπου ή πράγματος, και μάλιστα με τρόπο σταδιακό ή ύπουλο] αποτελούν την αφετηρία από όπου θα εξεταστεί ο περιβαλλοντικός αλλά και ο κοινωνικοπολιτισμικός αντίκτυπος της μετάλλευσης στην Κύπρο.

«Ο Κώστας Μόντης κατέγραψε τα δεινά των ανθρώπων της μεταλλευτικής βιομηχανίας, που κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα αποτελούσε περιζήτητη πηγή απασχόλησης για πολλούς εργάτες. Γύρω από τα μεταλλεία της Λίμνης, του Αμιάντου, της Σκουριώτισσας και της Καλαβασού, ανάμεσα σ’ άλλα, αναπτύχθηκαν ολόκληρες κοινότητες.  Όπως σημειώνει ο Μόντης, το 1936 η μετάλλευση στην Κύπρο δημιούργησε μια πλουσιότατη πολιτιστική παραγωγή. Ωστόσο, η πρώτη γενιά Κυπρίων καλλιτεχνών που έδρασαν ομόχρονα με τον Μόντη, αλλά και μεταγενέστερα, επιλέγουν να μην αναδείξουν το πληγωμένο τοπίο της Κύπρου και αντίθετα προβάλλουν μία εξιδανικευμένη εκδοχή του κυπριακού τοπίου, όπως σημειώνει η Έλενα Πάρπα στον κατάλογο της έκθεσης. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το πληγωμένο κυπριακό τοπίο εμφανίζεται μόνο μετά τη διαίρεση του νησιού, ως ενδείκτης του μεταπολεμικού τραύματος. […]  Έκτοτε, οι εικαστικές παρεμβάσεις προσφέρουν έναν τρόπο με τον οποίο το κοινό μπορεί να στοχαστεί, να αναθεωρήσει και να επανατοποθετήσει τα ψευδαισθητικά αφηγήματα της προόδου και της οικονομικής ανάπτυξης με κάθε τίμημα.»

Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση θέτουν παρόμοιους προβληματισμούς στην έκταση της Καλαβασού, χρησιμοποιώντας συχνά αρχειακό υλικό με πολυμεσικές εγκαταστάσεις

@Κωνσταντινος Ταλιώτης
@Βασίλης Ψαρράς

Καλαβασός, διάφορες τοποθεσίες

  • Μέχρι 20 Νοεμβρίου 2022
  • Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή 10.00-18.00 ή με ραντεβού
@Κλίτσα Αντωνίου
Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Κλίτσα Αντωνίου (Κύπρος), Αντώνης Βολανάκης (Ελλάδα) Ελίνα Ιωάννου (Κύπρος), Μελίτα Κούτα (Κύπρος) Vince Briffa (Μάλτα), Trevor Borg (Μάλτα) Lara Salmon (ΗΠΑ), Κωνσταντίνος Ταλιώτης (Κύπρος) Λεόντιος Τουμπουρής (Κύπρος), Βασίλης Ψαρράς (Ελλάδα)
Επιμελητές: Δρ Γαβριήλ Κουρέας, Herman Bashiron Mendolicchio, Γιώργος Λάζογλου
Θεωρητικά κείμενα για την τέχνη: Δρ Γαβριήλ Κουρέας (Κύπρος), Herman Bashiron Mendolicchio (Ιταλία), Μαρία Λοϊζίδου (Κύπρος), Δρ Έλενα Πάρπα (Κύπρος)
@Ελίνα Ιωάννου
Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy