Βολτάροντας στη Μοσφιλωτή

Λέξεις Κλειδιά:

• Επαρχία Λάρνακας
• 500 κάτοικοι
• Βουνό «Πίπης»
• Φεστιβάλ Μοσφίλου
• Πολιτιστικός Όμιλος Μοσφιλωτής
• Μουσείο Μισέλ Πλατινί

Της Χριστίνας Γεωργίου

 

Οι «Πολύχρωμες Πτήσεις» ταξιδεύουν σήμερα στη Μοσφιλωτή. Το χωριό βρίσκεται σε απόσταση 22 περίπου χιλιομέτρων από το κέντρο της Λάρνακας και από το κέντρο της Λευκωσίας. Η Λεμεσός από την κοινότητα Μοσφιλωτής απέχει περίπου 45 χιλιόμετρα. Έχει γειτονικά χωριά τον Ψευδά, την Αγία Άννα, το Καλό Χωριό, τον Κόρνο, τη Σια, τα Πυργά και τον Δελίκηπο.

Στα νότια του χωριού βρίσκεται το βουνό «Πίπης», το οποίο λέγεται πως πήρε το όνομά του από το μουσικό όργανο πίπιζα, ένα ξύλινο πνευστό. Σύμφωνα με την παράδοση, χρησιμοποιείτο σε περιόδους επιδρομών. Στο βουνό «Πίπης», λοιπόν, στηνόταν παρατηρητήριο για να γίνονται αντιληπτοί οι πιθανοί εχθροί που θα έφταναν στην περιοχή. Στην περίπτωση που ο υπεύθυνος-παρατηρητής αντιλαμβανόταν ότι ο χώρος κινδύνευε από επιδρομείς, ειδοποιούσε τους κατοίκους με τον ήχο της πίπιζας.

Στο Κοινοτικό Συμβούλιο συναντήσαμε τον κοινοτάρχη της Μοσφιλωτής, Άντρο Παναγιώτου, ο οποίος μίλησε στις «Πολύχρωμες Πτήσεις» για τον πληθυσμό της κοινότητας, λέγοντας ότι παρόλο που οι πλείστοι κάτοικοι δουλεύουν στις πόλεις, εντούτοις προτιμούν να μένουν στο χωριό. «Μπορούν να ζήσουν και να μεγαλώσουν την οικογένειά τους. Το οδικό δίκτυο και όλες οι απαραίτητες υπηρεσίες που υπάρχουν στην κοινότητα βοηθούν τον κόσμο να μένει στη Μοσφιλωτή», δήλωσε.

Ονομασία της Μοσφιλωτής

Για την ονομασία της κοινότητας υποστηρίζονται δύο εκδοχές. Η μία, σύμφωνα με τους κατοίκους, αφορά τη γεωγραφική της θέση. Περιφερειακά της Μοσφιλωτής υπάρχουν βουνά και η κοινότητα βρίσκεται στη μέση, με τους κατοίκους να προσομοιάζουν το σχήμα της σαν μόσφιλο. Η συγκεκριμένη εκδοχή καταρρίπτεται χρόνο με το χρόνο, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί η εξής εκδοχή: «Η Μοσφιλωτή, προφανώς, έχει άμεση σχέση με το δέντρο μοσφιλιά και συγκεκριμένα με τις άγριες μοσφιλιές που βρίσκονταν από τα παλιά χρόνια στο χωριό».

«Το 1931», ανέφερε ο κοινοτάρχης, «όταν οι Άγγλοι κυριαρχούσαν στην Κύπρο, είχαν καλές σχέσεις με την κοινότητα. Θυμάμαι που έλεγαν οι παλιοί ότι ο κυβερνήτης ερχόταν και έπιανε ξυλεία από τις μοσφιλιές».

Φεστιβάλ Μοσφίλου

Να σημειωθεί ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν το μόσφιλο ως αξία. Ως το σύμβολο της καρδιάς και του γάμου. Ως κοινότητα λοιπόν, η Μοσφιλωτή, έχοντας το όνομα αυτού του άγριου και γλυκύτατου φρούτου, αποφάσισε τον Οκτώβριο του 2017 να πραγματοποιήσει το 1^ο Φεστιβάλ Μοσφίλου. Ακολούθησε και το δεύτερο, τον περασμένο Οκτώβριο, προσφέροντας στον κάθε επισκέπτη παραδοσιακά εδέσματα μοσφίλου, μπόλικη μουσική και γνώση για τα παραδοσιακά επαγγέλματα του τόπου.

Ο νεαρός Θεόκλητος Κουσιάππας, που βρισκόταν στο Κοινοτικό Συμβούλιο, είπε τη δική του άποψη στις «Πολύχρωμες Πτήσεις» για το φεστιβάλ, τονίζοντας ότι κάθε εκδήλωση έχει τη δική της αξία, έχει όμως ένα κοινό: την παράδοση. Ανέφερε ότι για τη διεξαγωγή του φεστιβάλ βοήθησε όλο το χωριό. «Σε μικρή κοινότητα», πρόσθεσε, «όλοι προσφέρουν και είναι σημαντικό να γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις γιατί κάποιες φορές ξεχνάμε την παράδοση».

Η Αγάπη Χρίστου, κάτοικος της Μοσφιλωτής και λάτρης των σπιτικών εδεσμάτων, ήταν μία από τις εθελόντριες της εκδήλωσης. Εξέφρασε τη χαρά της για την πραγματοποίηση του φεστιβάλ, λέγοντας ότι παρόλο που τα χάλασε λίγο ο βροχερός καιρός, ο κόσμος το υποστήριξε και το αγάπησε. «Προσφέραμε στον κόσμο διάφορα εδέσματα. Μεταξύ άλλων κατασκευάσαμε και γλυκό με τη φλούδα του μόσφιλου. Πρώτα το κοχλάσαμε για να βγει ο χυμός και μετά το στραγγίσαμε καλά. Βγάλαμε τα κουκούτσια και έτσι έμεινε μόνο η φλούδα. Βάλαμε τα απαραίτητα μυρωδικά, όπως βανίλια και ροδόσταγμα και την ανάλογη ζάχαρη. Μετά το πολτοποιήσαμε, το ψήσαμε στο γκάζι και έγινε σαν πολτός. Τέλος, το βάλαμε σε μπουκαλάκια. Είναι γευστικό και κόβεται με το μαχαίρι και τρώγεται σαν γλυκό».

Πολιτιστικός Όμιλος Μοσφιλωτής

Στις εκδηλώσεις της κοινότητας παρουσιάζεται και ο Πολιτιστικός Όμιλος Μοσφιλωτής. Ιδρύθηκε το 1999 με αγάπη και αφοσίωση για την κοινότητα, όπως ανέφεραν κάτοικοι του χωριού. Μιλώντας με τον πρόεδρο του ομίλου, Χριστάκη Αγγελή, μας ανέφερε ότι σε κάθε εκδήλωσή τους Μοσφιλιώτες όλων των ηλικιών απολαμβάνουν με τραγούδια και χορούς τον όμιλο αλλά και τη κοινότητα γενικότερα. Μιλώντας για τις προηγούμενες δράσεις τους και τη μέχρι τώρα πορεία τους, εξέφρασε την ελπίδα ότι οι νέοι του χωριού θα διατηρήσουν τον όμιλο, παίρνοντας ακόμα πιο ψηλά τους στόχους τους.

Αναφορικά με τα εικοσάχρονα του ομίλου, που θα γιορταστούν στις 13 Ιουλίου, ο κ. Αγγελή ανέφερε ότι ένα κομμάτι της εκδήλωσης θα αφορά την προβολή μικρής διάρκειας ταινιών παρουσιάζοντας την όλη ζωή του ομίλου, σε συνδυασμό, όπως τόνισε, με χορούς και τραγούδια.

Η νεαρή Μαρία Παπασταύρου, μέλος και πλέον δασκάλα του Πολιτιστικού Ομίλου, εξέφρασε την αγάπη της προς τον όμιλο, σημειώνοντας ότι τέτοιοι όμιλοι ενώνουν τους κατοίκους, κάτι που είναι σημαντικό στις μέρες μας. Χαρακτηρίζοντας την ομάδα ως οικογένειά της, υποστήριξε ότι οι όμιλοι κάθε κοινότητας δίνουν στα μέλη τους ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης. «Εγώ προσωπικά δηλώνω παιδί του ομίλου. Από μικρή μέχρι σήμερα είμαι ενεργή. Αρχικά ξεκίνησα σαν μαθήτρια και δηλώνω ότι μέσα από αυτό τον όμιλο αγάπησα το χορό. Είμαστε πραγματικά μια οικογένεια».

Ο Θεόκλητος, ο οποίος νωρίτερα έθεσε τη δική του άποψη για το φεστιβάλ, δουλεύει στο χωριό ως φυσικοθεραπευτής. Ανέφερε ότι η Μοσφιλωτή είναι ένα χωριό που παρέχει τόσο στους νέους όσο και στους μεγαλύτερους όλες τις υπηρεσίες και ανέσεις. «Η Μοσφιλωτή είναι από τα καλά χωριά. Μ’ αρέσει που ζω εδώ και θέλω να συνεχίσω. Εκτός από όλες τις υπηρεσίες και ανέσεις που προσφέρει το χωριό, υπάρχει και το πράσινο που είναι ένας τρόπος να ηρεμείς, μακριά από τα πάντα, κυρίως από τα καυσαέρια και γενικότερα την πόλη».

Μουσείο Μισέλ Πλατινί

Ο κοινοτάρχης Άνδρος Παναγιώτου καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας αναφέρθηκε στο ιδιωτικό μουσείο που υπάρχει στη Μοσφιλωτή, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Γάλλο ποδοσφαιριστή Μισέλ Πλατίνι. Πρόκειται για ένα μουσείο που περιέχει πέραν των 50.000 αθλητικών και ποδοσφαιρικών εκθεμάτων, το οποίο ιδρύθηκε πριν 30 περίπου χρόνια από τον Μοσφιλιώτη Φίλιππο Σταύρου Πλατινί. «Όταν έπαιζα ποδόσφαιρο στεκόμουν με τα χέρια στη μέση και όλοι μου φώναζαν “Πλατινί, Πλατινί” και εγώ αναρωτήθηκα ποιος ήταν αυτός. Τον έψαξα, τον βρήκα και μου φάνηκε πολύ καλή ιδέα να συλλέγω πράγματα που αφορούν αυτόν».

Ο ποδοσφαιρόφιλος Φίλιππος ανέφερε ότι ο Μισέλ Πλατινί επισκέφτηκε την κοινότητα και το συγκεκριμένο μουσείο το 2009 και το 2017. Πρόσφερε στη συλλογή του μουσείου το επίσημο κουστούμι του που φορούσε στην UEFA τη διάρκεια του 2004-2010. Κληθείς να πει για τη σημασία τέτοιων μουσείων σε μικρά χωριά, ανέφερε ότι γίνεται προβολή όχι μόνο της Μοσφιλωτής αλλά και ολόκληρου του νησιού.

Συναντώντας την κα Μαρουλλού

Η κ. Μαρουλλού, 90 ετών, γέννημα και θρέμμα της Μοσφιλωτής, μιλώντας για τα παλιά χρόνια ανέφερε ότι θυμάται πολλές γυναίκες να μαζεύουν μόσφιλα και να φτιάχνουν γλυκά. «Τον χειμώνα, όταν έβγαζε ήλιο, θυμάμαι τις γειτόνισσες να μαζεύονται στα στενά για κουβέντα φτιάχνοντας λευκαρίτικα κεντήματα. Κάναμε και τις ονομαζόμενες τυλικτόπιττες με ζυμάρι, λάδι και ζάχαρη», ανέφερε.

Τα παιδιά στο Δημοτικό Σχολείο

Πριν φύγουμε από τη Μοσφιλωτή, επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Σχολείο, όπου μας περίμεναν γλυκές φωνούλες διαφόρων ηλικιών για να μας μιλήσουν για το Πράσινο-Οικολογικό Σχολείο τους. Πρώτα συναντήσαμε τη διευθύντρια του σχολείου Μαρία Κυριαζή, η οποία, όπως είπε, είναι η πρώτη χρονιά που εργάζεται στο συγκεκριμένο σχολείο. Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι τα παιδιά της Μοσφιλωτής είναι πολύ καλά σε χαρακτήρα και είναι ευαισθητοποιημένα αναφορικά με την εθελοντική προσφορά τόσο για τους συνανθρώπους τους όσο και για το περιβάλλον.

Η κ. Κυριαζή ανέφερε ότι για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά στο θέμα «Στηρίζω και όταν θέλω μπορώ, απλώνω χέρι στο διπλανό μου», άρχισαν και αυτά τη συλλογή πωμάτων τα οποία δίνονται στον Αντιρευματικό Σύνδεσμο για βοήθεια των ευπαθών ατόμων. «Έχουμε υιοθετήσει την αγκράφα επιβράβευσης, την οποία φέρουν τα παιδιά στη μαθητική τους στολή για μια εβδομάδα, αφού καταφέρουν να συλλέξουν ένα συγκεκριμένο μέγεθος σακούλας πωμάτων. Υπάρχει το πνεύμα της συλλογικής βοήθειας και υποστήριξης».

Η κ. Κυριαζή σημείωσε ότι την ιδέα για τη δημιουργία της συγκεκριμένης αγκράφας είχε το Κεντρικό Μαθητικό Συμβούλιο και η Σχολική Μονάδα του σχολείου. Η διευθύντρια μίλησε και για την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε ό,τι αφορά το περιβάλλον, κυρίως για τον λαχανόκηπό, μιας και εδώ και λίγα χρόνια ορίζεται και ως Πράσινο – Οικολογικό Σχολείο. Σχολίασε ότι «στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα δεν έχω βιώσει τον λαχανόκηπο. Τον έχω βρει όμως έτοιμο. Ήταν ένα όμορφο αποτέλεσμα προηγούμενων σχολικών χρονιών και το σύστημα αυτόματου ποτισμού έχει εφαρμοστεί και τώρα που εποχιακά επιβάλλεται, τα παιδιά θα φυτέψουν τα μικρά τους λαχανικά. Θα ακολουθήσει η φροντίδα και αργότερα η αξιοποίησή τους σε σαλάτες».

Xριστίνα Γεωργίου