Βουλιάζουν τα νοικοκυριά και οι ίδιες πολιτικές δεν είναι απάντηση

Του Νεόφυτου Νεοφύτου

Από την 1η Μαρτίου ξεκινά η νέα διακυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη και το μεγάλο ερωτηματικό είναι εάν θα συνεχίσει τη διακυβέρνηση ΔΗΣΥ – Νίκου Αναστασιάδη, όπως προεκλογικά έλεγε ο κ. Χριστοδουλίδης, ή αν θα υπάρξει μια διαφορετική πορεία… Τα προβλήματα είναι εκεί συσσωρευμένα και αν δεν υπάρξουν αλλαγές στις πολιτικές, δεν πρόκειται να δοθούν λύσεις.

Η νέα κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας, όπου σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία το 38,9% των ανέργων έχασαν τη δουλειά τους για λόγους που σχετίζονται με την αγορά εργασίας. Απολύσεις είτε επειδή πτώχευσε ο εργοδότης τους, είτε επειδή έληξε το συμβόλαιό τους και δεν ανανεώθηκε. Δυστυχώς, η αγορά εργασίας δεν προσφέρει σταθερότητα και προοπτικές. Αντίθετα, μιλάμε για ευέλικτες μορφές εργασίας που μόνο ανασφάλεια προσφέρουν.

Όλοι οι ειδικοί λένε ότι έρχονται δυσκολότερες ημέρες στα θέματα οικονομίας. Δημιουργείται λοιπόν και μεγαλύτερη ανάγκη για στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, για στήριξη της αγοράς εργασίας και των θέσεων εργασίας, για στήριξη των φτωχών και μεσαίων νοικοκυριών.

Η αβεβαιότητα για τα κυπριακά νοικοκυριά αυξάνεται και για εκείνους που έχουν εργασία, αλλά καθημερινά η αγοραστική δύναμη των μισθών τους μειώνεται. Δεν υπάρχει ξεκάθαρη τοποθέτηση από πλευράς του νέου Προέδρου σε ό,τι αφορά την πλήρη αποκατάσταση της ΑΤΑ. Επίσης, οι τιμές βασικών αγαθών αυξάνονται καθημερινά και το καλάθι του νοικοκυριού αδειάζει. Μόνο για τον Ιανουάριο του 2023 καταγράψαμε αυξήσεις στα έξι από τα δέκα προϊόντα πρώτης ανάγκης. Αυξήσεις στο αλεύρι, στο λάδι, στα αγγουράκια, στα κρεατικά, στα ζυμαρικά, στις φακές και στα φασόλια…

Τα νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα και αβοήθητα και από τις τρομακτικές αυξήσεις σε υλικά οικοδομής και απομακρύνεται ακόμη περισσότερο το όνειρο των νέων μας για απόκτηση ιδιόκτητης στέγης. Αν λάβουμε υπόψιν και τις αυξήσεις στα επιτόκια, τότε αλίμονο σε αυτούς που χρωστούν, οι οποίοι  βλέπουν τις δόσεις τους να αυξάνονται και δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Για ένα δάνειο ύψους 150 χιλιάδων ευρώ η αύξηση ισοδυναμεί με επιπρόσθετο τόκο ύψους 1.920 ευρώ το χρόνο ή 160 ευρώ το μήνα και όταν η αγοραστική δύναμη των μισθών μειώνεται, αντιλαμβάνεστε ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός δεύτερου κύματος μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Εάν η νέα κυβέρνηση Χριστοδουλίδη επιμένει να συνεχίσει τις ίδιες οικονομικές πολιτικές της 10χρονης διακυβέρνησης ΔΗΣΥ – Ν. Αναστασιάδη, ζήτω που καήκαμε!