Βραβείο Ανθία-Πιερίδη: τα βιογραφικά των τιμώμενων

Με αφορμή

 Βραβείο Πολιτιστικής Προσφοράς «Τεύκρος Ανθίας – Θοδόσης Πιερίδης»

Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί το Βραβείο για το 2019 απονέμεται στην Έλλη Κυριακίδου, ηθοποιό, Καλλιόπη Σπύρου, ερμηνεύτρια κυπριακού τραγουδιού και στον πολιτιστικό οργανισμό «Θέατρο Ριάλτο».

Σύντομα βιογραφικά των τιμώμενων:

Έλλη Κυριακίδου

Γεννήθηκε στις 21 Μαϊου 1931 στη Λεμεσό. Σε ηλικία πέντε χρονών αποκάλυψε στους γονείς της ότι ήθελε να γίνει θεατρίνα. Παιδί έπαιζε στο σχολείο σε θεατρικά μονόπρακτα και σκετσάκια. Το πάθος της για το θέατρο έκανε τον ηθοποιό και δάσκαλο Αδαμάντιο Λεμό να παροτρύνει τον σύζυγό της να την αφήσει να βγει στο θέατρο. Παρά τους δισταγμούς του συζύγου της και τις  έντονες αντιρρήσεις του πατέρα της, το 1952 βγαίνει στο θέατρο, στην πρώτη επαγγελματική εμφάνισή της στην Κυπριακή Σκηνή, ερμηνεύοντας την Καλλιόπη στον Πειρασμό του Ξενόπουλου.

Τρία χρόνια αργότερα της γίνεται πρόταση από το Κυπριακό Θέατρο να παίξει στο έργο «Βαθιές είναι οι ρίζες» με τον Αντρέα Μούστρα. Ένα χρόνο μετά , το 1956, μεταναστεύει στο Κογκό και επιστρέφει το 1960. Μέχρι το 1962, που ιδρύθηκε ο ΟΘΑΚ, συνεργάζεται με τους « Ενωμένους Καλλιτέχνες» και το « Κυπριακό Θέατρο». Από τον ΟΘΑΚ άρχισε μια επιτυχημένη θεατρική πορεία, που κράτησε μέχρι το 2009, που αποχαιρετά το θεατρικό κοινό με το έργο του Μπέργκμαν  «Περσόνα».

Ερμήνευσε ρόλους από έργα κλασικών θεατρικών συγγραφέων και νεότερων, καθώς και Κυπρίων. Συνεργάστηκε με το ΡΙΚ σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές από το 1954 και είναι η ηθοποιός που συμμετείχε στις πιο πολλές παραγωγές του. Συνεργάστηκε, επίσης, με την ΕΡΤ και τον κινηματογράφο.

 

Καλλιόπη Σπύρου

Γεννήθηκε στην Κυθρέα το 1932 από φτωχή οικογένεια βιοπαλαιστών. Ήταν το έκτο και το πιο μικρό παιδί της οικογένειας. Μετά τον πρόωρο θάνατο του πατέρα της, 8 χρονών, μετακομίζει με την οικογένειά της στη Λευκωσία όπου από πολύ μικρή ηλικία μπήκε στη βιοπάλη. Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών, με την προτροπή του αδελφού της έγινε μέλος της χορωδίας των Λαϊκών Οργανώσεων Λευκωσίας. Ο μαέστρος Ζαχαρίας Χαβάς σύντομα την όρισε σολίστ της χορωδίας και ταυτόχρονα τη παρότρυνε να γραφτεί στη Μουσική Ακαδημία του Γιώργου Αρβανιτάκη.

Βασικός σταθμός στην πορεία της καριέρα της ήταν η γνωριμία της με τον Αχιλλέα Λυμπουρίδη, με τον οποίο συνεργάστηκε συστηματικά μέχρι και τον θάνατό του, το 2006. Μαζί του ξεκινά μια πολύχρονη επιτυχημένη καλλιτεχνική πορεία στο λαϊκό  και στο έντεχνο κυπριακό τραγούδι. Αρχικά ερμήνευσε τις ωραιότερές του συνθέσεις σε στίχους γνωστών κυπρίων ποιητών σε κυπριακή διάλεκτο, Λιπέρτη, Πασιαρδή, Μόντη, Ροδίνη και στη συνέχεια σε στίχους Τ. Ανθία, Θ. Πιερίδη, Γ. Σεφέρη , Ε. Π .Πετρώνδα.

Το 1964 κάνει την πρώτη της εμφάνιση σε τηλεοπτικό μουσικό πρόγραμμα  του ΡΙΚ και το κοινό της Κύπρου γνωρίζει το έντεχνο κυπριακό τραγούδι με πρωτεργάτη τον Αχιλλέα Λυμπουρίδη και από τότε ακολούθησαν πολλές άλλες εμφανίσεις. Το 1966 εκδίδει με τον Αχιλλέα Λυμπουρίδη τους πρώτους μικρούς δίσκους με το Ματσικόριδον, την Βρύσην, το Βούττημαν ήλιου, το Γαινεκάτον και άλλα.  Σημαντικός σταθμός στην καλλιτεχνική της πορεία ήταν και η γνωριμία και συνεργασία της με τον μουσικοσυνθέτη Αρμάνδο Τζιοζεφέν, μαζί με τον οποίο δημιουργούν ορχήστρα, με την οποία παίρνουν μέρος σε διάφορες εκδηλώσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό.

Εκπροσωπεί την πατρίδα μας σε Παγκόσμια Φεστιβάλ και Φεστιβάλ Νεολαίας, συμμετέχει σε άλλες εκδηλώσεις και συναυλίες όπου διακρίνεται, στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Λονδίνο, Μόσχα, Ρουμανία, Βουλγαρία

 

Θέατρο Ριάλτο

Μετά από δεκαετίες εγκατάλειψης και ερήμωσης του  ιστορικού κινηματογράφου, το σημερινό Θέατρο  Ριάλτο  λειτούργησε ξανά τον Μάιο του 1999 μετά από μια ευρεία κτιριακή αποκατάσταση, εξοπλισμό  και αναβάθμιση του διατηρώντας ωστόσο σημαντικά κομμάτια από το παρελθόν του. Η αγορά και αποκατάστασή  του Ριάλτο από το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Λεμεσού ακολούθησε την κινητοποίηση  πολιτών και φορέων της πόλης που εναντιώθηκαν στην πώληση και κατεδάφιση ενός ακόμα ιστορικού σημείου αναφοράς της πόλης.

Στις 15 Μαΐου 1999, το θέατρο πια Ριάλτο σήκωνε αυλαία με μια σειρά  από συγκινητικές όσο και λαμπρές πολιτιστικές παραστάσεις στην παρουσία  χιλιάδων προσκεκλημένων από την Κύπρο και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων του Μίκη Θεοδωράκη, του Μιχάλη Κακογιάννη.

Το ΣΤΛ δεν έκτισε μόνο μια σπουδαία πολιτιστική Στέγη, αλλά δημιούργησε ταυτόχρονα τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό Θέατρο Ριάλτο, ο οποίος ανάλαβε τη διαχείριση και τη χάραξη πολιτιστικής πολιτικής του νέου θεάτρου της Λεμεσού, πράξη εξίσου, αν όχι και περισσότερο σημαντική από την αποκατάσταση του κτιρίου.

Στα είκοσι χρόνια που μεσολάβησαν από τότε το θέατρο ΡΙΑΛΤΟ καθιερώθηκε ως  ένας από τους σημαντικότερους πολιτιστικούς οργανισμούς του τόπου με πάνω από 1500 παραστάσεις και πέραν των 3.500.000 θεατών. Εξέχουσα θέση ανάμεσα στις εκδηλώσεις του Θεάτρου Ριάλτο κατέχουν τα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, μουσικής και χορού που συνδιοργανώνονται με τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού.

Το Θέατρο Ριάλτο αποτέλεσε ταυτόχρονα τον καταλύτη για την επανένταξη της Πλατείας Ηρώων στη ζωή της Λεμεσού αποδεικνύοντας  πως ο πολιτισμός μπορεί να είναι  μοχλός και κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη μιας ολόκληρης περιοχής.