Βρετανία: Αναζήτηση λύσης στις πιο αριστερές παραδόσεις

Του Σωτήρη Βλάχου

Η νέα κατάσταση στη Βρετανία αλλάζει ολόκληρο το πολιτικό σκηνικό στην Ευρώπη. Σε μια εκλογική αναμέτρηση που προκήρυξε η Βρετανή Συντηρητική Πρωθυπουργός, όταν οι δημοσκοπήσεις της έδιναν συντριπτική επικράτηση, η νεολαία μαζί με μεγάλα τμήματα της εργατικής τάξης ανέτρεψαν όλα τα προγνωστικά.

Έχοντας στα χέρια τους ένα πρόγραμμα που εξέφραζε τα δικά τους συμφέροντα, έκλεισαν τη διαφορά του 24% που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν, στο εκπληκτικό 2.5%, μέσα από μια έκρηξη κινητοποίησης λίγων μόνο εβδομάδων.

Η μεγαλύτερή μας επιτυχία, είχε δηλώσει η Θάτσερ την εποχή που μεσουρανούσε και η επικράτηση του νεοφιλελευθερισμού φαινόταν ασταμάτητη, είναι ο Τόνι Μπλερ.

Τον Τόνι Μπλερ στην ηγεσία του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, τις δεξιές πολιτικές που αυτό ακολούθησε, τη στήριξη των ιδιωτικοποιήσεων, το κτύπημα του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων, τη συμμαχία με τις ΗΠΑ στα πολεμικά εγκλήματα στον αραβικό κόσμο- αυτά θεωρούσε η Θάτσερ σαν την μεγαλύτερη επιτυχία της Βρετανικής δεξιάς.

Η πιο μεγάλη τους επιτυχία όμως έφτασε στο τέλος της. Μαζί και το τελευταίο ίσως σημαντικό προπύργιο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας μέσα στις γραμμές της εργατικής τάξης.

Τo Εργατικό Κόμμα επανασυνδέεται με τις ρίζες του και διεκδικεί:

«Την αντιστροφή της ιδιωτικοποίησης του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
£6 δισ. το χρόνο επιπλέον για το Εθνικό Σύστημα Υγείας που θα πάρει από νέους φόρους στους πιο πλούσιους του έθνους.

Επανεθνικοποίηση των Σιδηροδρόμων.

Επανεθνικοποίηση της Εθνικής Ταχυδρομικής Υπηρεσίας.

Εθνικοποίηση του Συστήματος Υδροδότησης.

100.000 δημοτικά σπίτια το χρόνο για να εξυπηρετούν τους μη προνομιούχους.

Κατώτατο μισθό στις £10 την ώρα μέχρι το 2020, που να καλύπτει όλους πάνω από 18 χρονών.

Αυτό το πρόγραμμα προκάλεσε τη βίαιη αντίδραση του κατεστημένου και των ΜΜΕ, με τους οποίους συντάχτηκε και το 80% των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Αυτό το πρόγραμμα το χαρακτήρισαν σαν λαϊκίστικο και εξωπραγματικό. Ένα πρόγραμμα που στο μεγαλύτερό του βαθμό ζητά αποκατάσταση αυτού που υπήρχε, ζητά επανεθνικοποίηση οργανισμών που ήταν κρατικές πριν τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, επαναφορά μισθών και ωφελημάτων σε προηγούμενα επίπεδα.

Η βρετανική κοινωνία πολώνεται, το κατεστημένο σπρώχνει στα άκρα διότι μετά το 2008, το 1929 της δικής μας γενιάς, που η παγκόσμια ελεύθερη αγορά βρίσκεται σε διαδικασία αποσύνθεσης. δεν μπορεί ούτε να ακούσει γι’ αυτά που θεωρούνταν αυτονόητα.

Το κεφάλαιο δεν μπορεί να συντηρήσει τις κοινωνίες ούτε στον ανεπτυγμένο κόσμο πια.

Το «νέο» Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας ανοίγει μια νέα σελίδα όχι μόνο της ευρωπαϊκής ιστορίας.

Από την άλλη άκρη του ατλαντικού, ο Σάντερς ο σοσιαλιστής, που πρόσφατα καταγράφηκε σαν ο πιο δημοφιλής πολιτικός στην ιστορία των ΗΠΑ, συγχάρηκε τον Κόρμπιν, κάτι που πρέπει να γίνει από την αριστερά παγκόσμια.

«Ο Κόρμπιν έδειξε πολύ κουράγιο στην αντιμετώπιση ορισμένων οικονομικών ζητημάτων… συγχαίρω τον Κόρμπιν… χρειαζόμαστε μια κυβέρνηση… από τον κόσμο για τον κόσμο και όχι για τους δισεκατομμυριούχους και τους μεγάλους πολυεθνικούς οργανισμούς».

Ο Κόρμπιν δεν είναι τυχαίος. Πάλεψε με σταθερότητα ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στον αραβικό κόσμο για τρεισήμισι δεκαετίες σαν βουλευτής, όταν το κόμμα του στήριζε και τα δύο. Είναι δύσκολο να αμφισβητηθούν οι προθέσεις του.

Όπως όμως έδειξε και η εμπειρία ΣΥΡΙΖΑ, οι προθέσεις δεν είναι αρκετές. Αυτός που θα εναντιώνεται στη θέληση του κεφαλαίου στις συνθήκες κατάρρευσής του, θα έχει να αντιμετωπίσει αντίδραση χωρίς όρια, ανάλογη του κλεισίματος των ελληνικών τραπεζών.

Αυτός που θέτει στόχο να διεκδικήσει για τις μάζες, πρέπει να προετοιμάζεται για να
αντιμετωπίσει τέτοιες συνθήκες.

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy