Υπόκεινται καθημερινά σε εξευτελισμό και η κυβέρνηση τούς απαξιώνει

Του Γιάννη Κακαρή

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι η στήριξη στους ανθρώπους με αναπηρία από το κράτος δείχνει και το επίπεδο του πολιτισμού μας. Και δυστυχώς τα όσα περνούν καθημερινά τα άτομα με αναπηρίες δεν μπορούν παρά να μας κάνουν να ντρεπόμαστε. Τα όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες από τους εκπροσώπους των ΑμεΑ, ένεκα και της συζήτησης στη Βουλή για νομοσχέδιο που αφορά την παροχή του ΕΕΕ σε όσους έχουν μόνιμες και μη αναστρέψιμες αναπηρίες, αποτελούν ντροπή για μια κοινωνία που θέλει να ονομάζεται εξελιγμένη.

Ένα μικρό παράδειγμα, χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας, είναι το γεγονός πως στην (προσωρινή λόγω του κορονοϊού) Βουλή, δεν έχει διασφαλιστεί η πρόσβαση όλων των πολιτών σε μικρόφωνο. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, άτομο που βρίσκεται σε τροχοκάθισμα δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στο μικρόφωνο.

Οι διαδικασίες εξέτασης και επανεξέτασης των αναπηριών αποτελούν πολλές φορές εξευτελιστική διαδικασία για τα ΑμεΑ και ειδικά για αυτά που έχουν μη αναστρέψιμη αναπηρία.

Όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος της Κυπριακής Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Αναπήρων (ΚΥΣΟΑ), Χριστάκης Νικολαΐδης, υπάρχουν άτομα που κλήθηκαν για επανεξέταση μέσα σε ένα χρόνο 2 φορές για το επίδομα διακίνησης. Τη μια φορά διότι το έλαβαν όταν ήταν φοιτητές και την άλλη ξανά όταν βρήκαν δουλειά.

Επίσης εκπρόσωπος της ΠΟΑΑ κατήγγειλε ότι υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου αξιολογήσεις ακυρώνονται. Πρόσφατα, υπήρξε περίπτωση όπου παιδί με τετραπληγία επαναξιολογήθηκε στα 2 χρόνια και οι γιατροί αποφάσισαν ότι πλέον είναι παραπληγικό. Με αποτέλεσμα η οργάνωση να κάνει αγώνα για να επαναξιολογηθεί, με τους γιατρούς να μένουν εμβρόντητοι και να επαναφέρουν την αξιολόγηση σε «τετραπληγία». Φανταστείτε μόνο τι πέρασε εκείνη η οικογένεια.

Ακόμη μεγαλύτερη ντροπή θα έπρεπε όμως να νιώθουν οι κυβερνώντες, αφού πριν συντάξουν το νομοσχέδιο επέλεξαν να μη διαβουλευτούν με την ΚΥΣΟΑ, όπως ορίζει ο νόμος και οι διαδικασίες.

Μάλιστα, όπως κατήγγειλε η ΠΕΟ και το ΑΚΕΛ δεν έχει κληθεί εδώ και αρκετά χρόνια το Παγκύπριο Συμβούλιο για τα Άτομα με Αναπηρίες (ΠΣΑΑ), που λειτουργεί ως συμβουλευτικό σώμα. Συγκεκριμένα, συνήλθε μόνο μία φορά στα οκτώ χρόνια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη.

Η έλλειψη διαλόγου από την κυβέρνηση καταγγέλλεται σχεδόν από όλους, σημειώνοντας ότι εάν γινόταν κανονικά ο διάλογος από την κυβέρνηση, τότε πολλά από τα προβλήματα ενδεχομένως να ήταν σήμερα λυμένα.

Τα γεγονότα που δείχνουν ότι τα ΑμεΑ στον τόπο μας αντιμετωπίζονται από το κράτος ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, είναι πολλά και καθημερινά. Δεν αρκεί όμως να τα καταγράφουμε και να τα καταδεικνύουμε. Πρέπει να πιέζουμε την κυβέρνηση να βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσής τους και με τη σειρά μας να κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας.