Υπολογιστική μηχανή, αλλά για άλλο σκοπό

Του Τάσου Περδίου

 

 

Αντί ο πολίτης να πάρει την υπολογιστική μηχανή και να ξεκινήσει να υπολογίζει πόσο φόρο θα γλιτώσει, εξευτελίζοντας έτσι την ίδια τη νοημοσύνη του, τις επόμενες έξι μέρες ας πάρει ανά χείρας την υπολογιστική μηχανή, αλλά για άλλο σκοπό. Για να υπολογίσει πόσες φορές τα τελευταία δέκα χρόνια συνέλαβε τον εαυτό του να θέλει να βρίσει μεγαλοφώνως, να εκρήγνυται το κεφάλι του από οργή, να μην μπορεί να πάρει αναπνοή από τη μεταφορική μπόχα γύρω του.

Αυτή είναι μια καλή χρήση της υπολογιστικής μηχανής, εκτός εάν επιτρέπεις στον Αβέρωφ Νεοφύτου να μεταχειρίζεται τον εγκέφαλό σου ως κουρελόχαρτο.

Έμειναν έξι μέρες για να ανακαλέσουμε στη μνήμη και να συμπυκνώσουμε γεγονότα 3.650 ημερών. Καταλαβαίνω ότι δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα να κάνεις το άθροισμα με το μυαλό μόνο. Είναι πολλές οι μέρες και πολλά τα σκάνδαλα. Αν λοιπόν βαριέσαι να δέρνεις το νου σου και να κάνεις προσθέσεις στην υπολογιστική μηχανή, ας εστιάσουμε στα flagship… κατορθώματα της κυβέρνησης Αναστασιάδη-Συναγερμού που και να θέλεις, δεν ξεχνιούνται.  Είναι αρκετό για να πάρεις την απόφασή σου οδεύοντας προς την κάλπη.

Δεν ξεχνιέται ότι την ώρα που εσύ έχανες το κομπόδεμα και ακόμα και το ταμείο προνοίας σου, οι συμπέθεροι, οι κόρες, οι γαμπρούδες, οι κολλητοί και οι πελάτες του δικηγορικού γραφείου του Προέδρου έβγαζαν τα εκατομμύρια στο εξωτερικό έχοντας προνομιακή πληροφόρηση. Δεν είναι δυνατό να ξεχαστεί αυτή η προστυχιά.

Δεν ξεχνιέται ότι ένα χωράφι του Προέδρου βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο μιας μεγάλης ανάπτυξης στη γενέτειρα του Προέδρου.

Δεν ξεχνιέται ότι ο γαμπρός έκτιζε πύργους, οι κόρες έστελναν τις αιτήσεις και ο πατέρας και πεθερός τις ενέκρινε παραχωρώντας «χρυσά» διαβατήρια περίπου μέσα στις σακούλες. Δεν ξεχνιούνται τα ταξίδια στις Σεϋχέλλες με το τζετ του Σαουδάραβα και τα απροκάλυπτα ψέματα για να τα δικαιολογήσουν. Δεν ξεχνιούνται τα «χρυσά» διαβατήρια σε ορισμένους από τους μεγαλύτερους εγκληματίες λευκού κολάρου σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ξεχνιέται ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου. Δεν ξεχνιέται το ξεπούλημα του Συνεργατισμού σε μια τράπεζα στην οποία έχει συμφέροντα το κόμμα που έκανε δώρο τον Συνεργατισμό και στην οποία διαθέτει προσωπικά μετοχές ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν ξεχνιούνται τα τάτσι μίτσι κότσι με τον Αρχιεπίσκοπο και τα χωράφια με άτοκα δάνεια, άκουσον άκουσον. Δεν ξεχνιούνται οι φωτογραφίες με τα χρυσά φτυάρια την ώρα που ο κόσμος πεινά. Δεν ξεχνιούνται οι δηλώσεις για άριστους και μηδενικά.  Δεν ξεχνιούνται τα πάρτι στα μπουζούκια στην Αθήνα την ώρα που ο κόσμος χαλούσε στον τόπο μας. Δεν ξεχνιέται ότι η Κύπρος έχει γίνει ο παράδεισος για τους γύπες που αρπάζουν τις περιουσίες του κόσμου και δεν ξεχνιέται ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η Κύπρος έχει άστεγους. Δεν μπορούν να ξεχαστούν ο Πρόδρομος Προδρόμου και το χάος που αφήνει πίσω του, ο Ιωνάς Νικολάου, ο Χαμπιαούρης, η Γιολίτη. Και να θέλεις, δεν ξεχνιέται τόση χυδαιότητα, τόση ανικανότητα, τόση οργή και τόση γελοιότητα.  Κάνουμε λοιπόν το λογαριασμό και μπαίνουμε στην κάλπη…