Ανοιχτός ορίζοντας/ Ορίζοντας

Πήγαν; Είδαν; Διάβασαν;

Οι τέχνες στις μέρες υποψήφιων βουλευτών και βουλεύτριων

Ο Ορίζοντας προσπαθώντας να ανιχνεύσει την καθημερινή σχέση των πολιτικών με τις τέχνες απεύθυνε σε υποψήφιες/ιους βουλεύτριες/τές διαφορετικών κομμάτων το ακόλουθο ερώτημα:
Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το τελευταίο βιβλίο που έχετε διαβάσει, όπως και για την τελευταία θεατρική παράσταση και κινηματογραφική ταινία που έχετε παρακολουθήσει;
Οι απαντήσεις θα δημοσιεύονται μέχρι τις εκλογές στο dialogos.com.cy. και αναλόγως χώρου και χρόνο στον έντυπο Ορίζοντα.

 

Μιχαήλ Μιχάλης

Υποψήφιος βουλευτής στη Λάρνακα, ΑΚΕΛ- Αριστερά, Νέες Δυνάμεις

Από τον περασμένο Μάρτιο ο εγκλεισμός λόγω του covid 19 είχε και ένα θετικό στα πολλά αρνητικά του. Είχα πολύ χρόνο διαθέσιμο για διάβασμα. Πέραν των βιβλίων αυτοβελτίωσης που είχα την ευκαιρία να ξαναξεσκονίσω, μου δόθηκε η ευκαιρία να διαβάσω και το “Κρασί των δειλών” του Μενέλαου Λουντέμη το οποίο είχα στην βιβλιοθήκη μου από πολύ καιρό.

Τώρα όσο αφορά το θέατρο, δυστυχώς η πανδημία λειτούργησε ακριβώς αντίστροφα. Αφού για τους κυβερνώντες ο πολιτισμός είναι πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες τους και τα θέατρα είναι από τα τελευταία που επιτρέπουν να λειτουργήσουν έστω και με αυστηρούς περιορισμούς, δεν είχα και πολλές επιλογές όσο αφορά την παρακολούθηση θεατρικών έργων. Αν και είμαι ετήσιος συνδρομητής του θεάτρου ΣΚΑΛΑ στην Λάρνακα δεν έχω καταφέρει από την αρχή της επιβολής μέτρων να παρακολουθήσω καμία παράσταση.

Την περίοδο πριν τα μέτρα είχα την τύχη και την χαρά να δω το εξαιρετικό έργο” Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου” της Χρ. Αρτεμίου  με την Αννίτα  Σαντοριναίου που μας ταξίδευσε με την απίστευτη ερμηνεία της καθώς και τον «Άγριο Σπόρο» και την «Εβραία» του Μπρεχτ.

Ελπίζω ότι και το κράτος θα αναγνωρίσει επιτέλους την προσφορά των ανθρώπων του θεάτρου, των τεχνών και του πολιτισμού και θα σταθεί αρωγός τους γιατί όλοι ξέρουμε πως την περίοδο των μέτρων κατά του covid οι άνθρωποι του πολιτισμού έχουν υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλη κατηγορία εργαζομένων.

Χρυστάλλα Καρόλου-Αντωνιάδου

Υποψήφια βουλεύτρια στη Λευκωσία, ΑΚΕΛ- Αριστερά, Νέες Δυνάμεις

Πολύ συχνά, τα τελευταία χρόνια, επιστρέφω σε βιβλία που διάβασα μικρή. Βιβλία όπως τα «Ματωμένα Χώματα», «Οι Νεκροί Περιμένουν» είναι χαραγμένα πολύ βαθιά στην ψυχή μου. Είμαι παιδί του 1974, που έζησε το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, που ζει την προσφυγιά μέχρι σήμερα στην ίδια του την πατρίδα του.

Αυτές τις μέρες ολοκληρώνω το διάβασμα του μυθιστορήματος του Ηλία Βενέζη «Αιολική Γη», το οποίο διδάχθηκα ως μαθήτρια στο Γυμνάσιο. Πολύ διαφορετικά βέβαια, τα συναισθήματα σήμερα. Η αναφορά στην ειρηνική ζωή των ανθρώπων στην Μικρά Ασία, πριν την μεγάλη καταστροφή, οι αναμνήσεις των παιδιών από τη ζωή στο χωριό του παππού, η αρμονία, η γαλήνη η ομορφιά της φύσης,  τα βουνά της Ανατολής τα Κιμιντένια δημιουργούν πολύ όμορφες εικόνες και ξυπνούν αναμνήσεις.

Αναμνήσεις από τα δικά μου, όμορφα παιδικά χρόνια, στο αγαπημένο μου χωριό το Δίκωμο. Ενώ η Άρτεμις, η Ξανθίππη και η Ντόρις γύριζαν στα Κιμιντένια, εγώ μικρό παιδί περιδιάβαζα τους δρόμους του Δικώμου, συναντούσα τους καλοκάγαθους και εργατικούς συγχωριανούς μου, συμμετείχα στους γάμους, στα πανηγύρια, στις χαρές και στις λύπες τους. Η οροσειρά του Πενταδακτύλου, που υψώνεται πάνω από το χωριό μου, ως άλλα Κιμιντένια, γίνεται σύμβολο αγώνα για λευτεριά και επιστροφή στον τόπο μας.

Διαβαστε επίσης: Πήγαν; Είδαν; Διάβασαν; (4)

Google News icon Aκολουθήστε μας στο Google News

Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy