Υπoψήφιοι/ες βουλευτές/τριες: Πήγαν; Είδαν; Διάβασαν; (3)

Ανοιχτός ορίζοντας/ Ορίζοντας

Πήγαν; Είδαν; Διάβασαν;

Οι τέχνες στις μέρες υποψήφιων βουλευτών και βουλεύτριων

Ο Ορίζοντας προσπαθώντας να ανιχνεύσει την καθημερινή σχέση των πολιτικών με τις τέχνες απεύθυνε σε υποψήφιες/ιους βουλεύτριες/τές διαφορετικών κομμάτων το ακόλουθο ερώτημα:

Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για το τελευταίο βιβλίο που έχετε διαβάσει, όπως και για την τελευταία θεατρική παράσταση και κινηματογραφική ταινία που έχετε παρακολουθήσει;

Οι απαντήσεις θα δημοσιεύονται μέχρι τις εκλογές στο dialogos.com.cy. και αναλόγως χώρου και χρόνο στον έντυπο Ορίζοντα.

Άντρος Καυκαλιάς

Υποψήφιος βουλευτής στη Λεμεσό, ΑΚΕΛ- Αριστερά, Νέες Δυνάμεις

Κινηματογραφική ταινία: Η ταινία Lion περιγράφει την αληθινή ιστορία του μικρού Σαρού που στην ηλικία των πέντε χρόνων χάνεται χιλιάδες μίλια μακριά από το χωριό του, σε άγνωστο μέρος στην Ινδία. Επιβιώνει σε εξαιρετικά σκληρές και αντίξοες συνθήκες, γίνεται οικότροφος σε ορφανοτροφείο και ακολούθως υιοθετείται από ένα ζευγάρι στην Αυστραλία. Στόχος ζωής του να επιστρέψει στο χωριό που γεννήθηκε. Η εκπληκτική ερμηνεία του μικρού Σαρού (Σανί Παγουάρ) και οι κοινωνικές πραγματικότητες της χώρας καθηλώνουν.

Τελευταία θεατρική παράσταση: Το θεατρικό της Ελένης Ξένου Ο Θάνατος του Μπαχ από τον Αντίλογο σε σκηνοθεσία της Αλεξίας Παπαλαζάρου και πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Αντωνίου. Ένα έργο που αμφισβητεί, ένας ήρωας που λέει όχι στην πεπατημένη ευθεία την οποία επιβάλλουν οι συνθήκες και αντιστέκεται στην βαρβαρότητα των καιρών. Ένας πίθηκος που μέσα από την πράξη του θανάτου του, σου μαθαίνει να μην υποτάσσεσαι, αλλά να είσαι ο εαυτός σου και να κυνηγάς τα όνειρα σου.

Τελευταίο βιβλίο που έχετε διαβάσει: Θα αναφέρω το Καρτερώντας τον Σεπτέμβρη της Νινέττας Οράτου. Συρία… κοινωνικές αντιξοότητες… αγώνας επιβίωσης… έρωτας – οικογένεια… πόλεμος… αναζήτηση ασφαλούς προορισμού… μετανάστευση… απώλειες ανθρωπίνων ζωών… καταυλισμός προσφύγων… ρατσισμός… προκατάληψη. Ένα βιβλίο με δυνατά μηνύματα – απάντηση σε όλους όσοι θεωρούν ότι οι μεταναστευτικές ροές αντιμετωπίζονται με συρματοπλέγματα.

 

Αλεξάνδρα Ατταλίδου

Υποψήφια βουλεύτρια στη Λευκωσία, με το Κίνημα Οικολόγων/ Συνεργασία Πολιτών

Τελευταίο βιβλίο που έχετε διαβάσει: ‘’21 Lessons for the 21^st Century’’ του Yuval Noah Harari  είναι το τελευταίο βιβλίο που διάβασα, αμέσως μόλις τελείωσα το  ‘’Sapiens’’, μια σύντομη ιστορία της ανθρωπότητας και το ‘’Homo Deus’’, μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος μας του ίδιου συγγραφέα. Ο Harari συναρπάζει παρουσιάζοντας τις προκλήσεις και το χάος του σύγχρονου κόσμου και το ερώτημα είναι αν θα μπορούμε πλέον, ατομικά και συλλογικά να καταλάβουμε τον κόσμο που δημιουργήσαμε.

Τελευταία θεατρική παράσταση: Στο Θέατρο ΕΝΑ στην τελευταία παράσταση ‘’Άμστερνταμ’’ της Ισραηλινής Maya Arad Yasur,  ένα σύγχρονο έργο για τις τετριμμένες αντιλήψεις περί του άλλου, του ξένου, με αναφορές στα στερεότυπα για τους μετανάστες στη σύγχρονη Ευρώπη. Με πειραματισμό και παιχνίδι, ένα έγκλημα ιδωμένο στο παρελθόν και το παρών, αναδεικνύεται με μαεστρία από την ευρηματική σκηνοθεσία του  Διομήδη Κοφτερού! Μπράβο! Και μπράβο και στους ηθοποιούς Βασιλική Ανδρέου, Κωνσταντίνος Γαβριήλ, Γιώργος Τζωρτζής

Κινηματογραφική ταινία: The Life Ahead με τη Sophia Loren,  Ibrahima Gueye Renato Carpentieri σε σκηνοθεσία Eduarto Ponti. Βασισμένη σε βιβλίο είναι η ιστορία μιας ηλικιωμένης που δημιουργεί μια ασυνήθιστη φιλία με ένα πικραμένο παιδί του δρόμου όταν το περιμαζεύει μετά που την έκλεψε!  Οι προκλήσεις της μετανάστευσης και πολυπολιτισμικότητας υπό το φακό ενός ευαίσθητου σκηνοθέτη που αναδεικνύει την ανθρωπιά μιας απίστευτης Λόρεν.

Σεβήρος Κούλας 

Υποψήφιος βουλευτής στη Λευκωσία, ΑΚΕΛ- Αριστερά, Νέες Δυνάμεις

 Καλώς ή κακώς, συνηθίζω να διαβάζω ταυτόχρονα πάνω από ένα βιβλίο μέσα στην ίδια χρονική περίοδο. Μου αρέσει επίσης να… επιστρέφω, κατά καιρούς σε βιβλία, που έχω ήδη διαβάσει. Η τελευταία «δυάδα» βιβλίων που συνεχίζω να διαβάζω είναι «Ο Μάλκομ Χ: η απελευθέρωση των μαύρων και ο δρόμος προς την εργατική εξουσία» του Τζακ Μπαρνς και «Το Κομματικό Φαινόμενο» του Θανάση Διαμαντόπουλου, το οποίο έχω διαβάσει ήδη στο παρελθόν.

Λόγω των μέτρων που έχουν επιβληθεί, έχουμε δυστυχώς χάσει την δυνατότητα, να παρακολουθούμε, σε τακτική βάση, θεατρικές παραστάσεις. Παρόλα αυτά με την πρώτη «χαραμάδα ελευθερίας» που μας δόθηκε είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την εξαιρετική κωμωδία «Ράους» των Ρέππα – Παπαθανασίου, σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Λάρκου. Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα ως ιδανική «ανάσα» μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον που ζούμε.

Από ταινίες η αλήθεια είναι ότι παρακολουθώ σχεδόν καθημερινά. Αντί να αναφέρω την τελευταία, θα αναφέρω μια εκ των τελευταίων, που μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον ιδιαίτερα. Ήταν η ταινία «The Trial of the Chicago 7» που αναφέρεται σε μια ιστορική δίκη του 1969 για υποκίνηση ταραχών και συνωμοσία σε σχέση με τις διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα, κατά τη διάρκεια του εθνικού συνεδρίου του Δημοκρατικού Κόμματος.

 Διαβαστε επίσης: Πήγαν; Είδαν; Διάβασαν; (2)