Ζητείται στεγαστική πολιτική

Της
Ελένης Μαύρου

 

 

Αμφιβάλλω αν στα εννιά χρόνια της προεδρίας του ο Νίκος Αναστασιάδης προήδρευσε σε τόσες πολλές συσκέψεις όσες τους τελευταίους μήνες. Έρχονται όμως προεδρικές εκλογές και -αν και λέγονται πολλά για τον «εκλεκτό» που στηρίζει στις εκλογές- σημασία έχει να μην ξεκολλήσει ο ΔΗΣΥ από την εξουσία. Για πολλούς και διαφόρους λόγους…

Πριν λίγες μέρες προήδρευσε σύσκεψης για τη στεγαστική πολιτική της κυβέρνησης!

Σάμπως και δεν ξέραμε ότι δεν είχαν στεγαστική πολιτική όλα αυτά τα χρόνια.

Στην προσπάθειά τους να δείξουν µια «γενναιόδωρη» στεγαστική πολιτική, αράδιασαν μια σειρά κονδύλια με ό,τι μπορούσε να σκεφτεί ο καθένας. Ανακοίνωσαν (ξανά) τα στεγαστικά σχέδια ακριτικών και ορεινών περιοχών. Μέχρι και τα σχέδια για την ενεργειακή αναβάθµιση κτιρίων και τα επιδόµατα ενοικίου που δίνει το Υπουργείο Εργασίας διαµέσου του Ελάχιστου Εγγυηµένου Εισοδήµατος πρόσθεσαν.

Δεν είπαν βέβαια ότι συνήθως άλλο ποσό βάζουν στους προϋπολογισμούς και άλλο, πολύ μικρότερο, δαπανούν στο τέλος.

Δεν είπαν ότι οι 800 οικιστικές µονάδες που υπόσχονται θα ολοκληρωθούν σε βάθος χρόνου.

Δεν είπαν, ακόμα, κουβέντα για το πώς φτάσαμε ως εδώ.

Δεν μίλησαν για τότε που κουτσούρευαν τα στεγαστικά σχέδια των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Δεν μίλησαν για τότε που κοινωνικοποιούσαν τις ζημιές των τραπεζών (που επεσώρευσαν οι «καλύτεροι τραπεζίτες του κόσμου») και αγνοούσαν τις προτάσεις της αντιπολίτευσης για την προστασία της κύριας κατοικίας και της μικρής επαγγελματικής στέγης.

Δεν μίλησαν για τότε που προωθούσαν τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ενέκριναν διευκολύνσεις για ταχύτερες εκποιήσεις. Δεν θυμήθηκαν καν την αναπομπή από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη του νόμου που προστάτευε τουλάχιστον τους ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι αποπλήρωσαν τις δανειακές τους υποχρεώσεις, αλλά τους «κρέμασαν» οι επιχειρηματίες ανάπτυξης γης με αποτέλεσμα να εκποιείται η περιουσία τους.

Φτάσαμε στο 2022 και ακόμα η κυβέρνηση «μελετά» τρόπους αντιμετώπισης των στεγαστικών προβλημάτων. Με αλχηµείες όμως δεν μπορούν να κρύψουν τη γύµνια της στεγαστικής πολιτικής τους.

Οι άστεγοι αυξάνονται εδώ και χρόνια. Τα ενοίκια έχουν αυξηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια κατά μέσο όρο γύρω στο 20-30%. Το κόστος των οικοδομικών υλικών αυξήθηκε μόνο τον τελευταίο χρόνο σχεδόν 20%. Η δανειοδότηση είναι σχεδόν αδύνατη.

Και μετά είχαν παράπονο που το ΑΚΕΛ χαρακτήρισε τις εξαγγελίες τους «ξαναζεσταµένο φαγητό»!

Η κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται ένα συνολικό και δραστικό πρόγραµµα από το κράτος που να απαντά στο οξύ στεγαστικό πρόβληµα της Κύπρου. Είναι απαραίτητη η διαμόρφωση μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης πολιτικής, αλλά χρειάζονται και άμεσες ενέργειες που θα ανακουφίσουν τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.

Η Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπογραμμίζει ότι: «Η Ένωση, προκειμένου να καταπολεμηθεί ο κοινωνικός αποκλεισμός και η φτώχεια, αναγνωρίζει και σέβεται το δικαίωμα κοινωνικής αρωγής και στεγαστικής βοήθειας προς εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης σε όλους όσοι δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους».

Είναι καιρός να θυμηθούμε ότι η παρέμβαση του κράτους στη στέγαση θεωρείται ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά ενός κράτους με κοινωνικό προσανατολισμό. Και προς αυτή την κατεύθυνση δρούσαν όλες οι κυπριακές κυβερνήσεις μέχρι πρόσφατα. Άλλωστε, πιο σημαντικός και από τον πλούτο μιας κοινωνίας είναι ο τρόπος που αυτός μοιράζεται.