Ζητείται αξιοπρέπεια

Του Τάσου Περδίου

Εάν το σκεφτεί κανείς, η τραγικότητα της επιλογής Ανδρέα Λουρουτζιάτη για τη δημαρχία της Λάρνακας συνίσταται στο γεγονός ότι είναι ένας δήμαρχος ο οποίος παρέλαβε την εξουσία υποσχόμενος λαγούς με πετραχήλια και όχι μόνο δεν παρέδωσε εκείνα τα οποία υποσχέθηκε, αλλά αφήνει την πόλη φτωχότερη και στερημένη. Στερημένη από αξιοπρέπεια.

Εξαγγέλλοντας την υποψηφιότητά του την εβδομάδα που πέρασε, ο Ανδρέας Βύρας έθεσε ψηλά στις προτεραιότητές του την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας της πόλης και των δημοτών της. Καλά κάνει και έχει πολλή δουλειά μπροστά του αν εκλεγεί.

Με όλο το σεβασμό στο τεκμήριο της αθωότητας και για τον δήμαρχο και για τον δημοτικό γραμματέα: Αυτή η ντροπιαστική εικόνα των επικεφαλής του πολιτικού και του τεχνοκρατικού μηχανισμού του δήμου με χειροπέδες, στα κρατητήρια και στα δικαστήρια για υποθέσεις που σχετίζονται άμεσα με την εκτέλεση των καθηκόντων τους είναι κατάμαυρο στίγμα στην αξιοπρέπεια της πόλης και του δήμου ως συλλογικού κυττάρου της κοινωνίας.

Είναι “τάτσα” που δεν φεύγει εύκολα και το έργο εκείνου που θα αναλάβει να την εξαφανίσει είναι δύσκολο. Στη συλλογική συνείδηση των πολιτών, ο Δήμος Λάρνακας είναι άντρο διαφθοράς και αθέμιτου πλουτισμού. Ισοπεδωτικά, οριζοντίως, μηδενός εξαιρουμένου. Είναι άδικο αλλά είναι η πραγματικότητα και αυτό είναι βασικό καθήκον του νέου δημάρχου. Να δείξει εμπράκτως ότι αυτό το θλιβερό παρελθόν είναι αυτό ακριβώς: Παρελθόν.

Εκτός από την αξιοπρέπεια, ο τυφώνας “Λουρουτζιάτης” άφησε πίσω του και μια άλλη έννοια καταρρακωμένη. Τη συλλογικότητα στην οποία επίσης αναφέρθηκε ο Α. Βύρας. Το βράδυ της 7ης Μαρτίου 2016, διεξήχθη μια επεισοδιακή συνεδρία του Δημοτικού Συμβουλίου Λάρνακας με θέμα την παραμονή ή όχι των εταιρειών υδρογονανθράκων στο λιμάνι.

Αδυνατώντας να χωνέψει ότι ένα μήνα πριν το σώμα είχε δημοκρατικά απορρίψει τα αιτήματα των εταιρειών, ο Λουρουτζιάτης επανέφερε το θέμα.

Το Δημοτικό Συμβούλιο διαλύθηκε εκείνο το βράδυ λόγω αποχώρησης όλων των άλλων κομμάτων πλην του ΔΗΣΥ. Εξω από την αίθουσα ο Λουρουτζιάτης στήθηκε στις κάμερες και έκανε την εξής δήλωση: “Αναλαμβάνω την ευθύνη να προσκαλέσω τις εταιρείες, εφόσον το επιθυμούν να παραμείνουν στο λιμάνι της Λάρνακας. Δεν θα κρυφτώ από ένα θέμα που έχει να κάνει με την πρόοδο και την ανάπτυξη της Λάρνακας”.

Ηταν ένα μνημείο αυταρχισμού, αλαζονείας, δικτατορίας και μονομανούς νοοτροπίας. Ηταν δυστυχώς τα κύρια χαρακτηριστικά ολόκληρης της δημαρχίας, η οποία έδειξε ό,τι ακριβώς δεν χρειάζεται η Λάρνακα.