Ζήτω οι εξετάσεις, κάτω η σκέψη

Του Κυριάκου Λοΐζου

 

Δεν περιμέναμε τίποτα περισσότερο από την αντίδραση του Υπουργού Παιδείας μετά το φιάσκο με τη διαρροή των θεμάτων στα σχολεία στο μάθημα των Νέων Ελληνικών, και για να το πούμε ξεκάθαρα, σε κάθε άλλη χώρα… κανονική, ήδη ο υπουργός θα ήταν σπίτι του. Ωστόσο, καμία κανονική χώρα δεν θα άφηνε τις τύχες της Παιδείας σε τέτοια χέρια.

Η τραγικότητα της κατάστασης στα σχολεία είναι απερίγραπτη, ενώ το πρόσφατο περιστατικό με τη διαρροή είναι απλά το καμπανάκι της υπενθύμισης για τη σαπίλα που επικρατεί στην Παιδεία, για το πώς τα παιδιά του κόσμου «εκπαιδεύονται», για τον τρόπο με τον οποίο προετοιμάζονται να βγουν σε μία δύσκολη κοινωνία. Έκαναν τους μαθητές και τις μαθήτριες να μισούν το σχολείο και να υποχρεώνουν χιλιάδες γονείς να πληρώνουν τεράστια ποσά για εξωσχολική μάθηση.

Το Υπουργείο Παιδείας φέρει τόσο μεγάλη ευθύνη για όλο αυτό που συμβαίνει, που αγγίζει τα όρια του σκανδάλου. Είμαστε μάρτυρες μίας κατάστασης τραγικής, που όμοιά της δεν έχουμε συναντήσει σε αυτό τον τόπο. Έχουμε πάνω από τα κεφάλια μας ανθρώπους που εκπορεύονται από προσωπικό συμφέρον, χωρίς να έχουν ούτε την ικανότητα, ούτε και την όρεξη να κάνουν κάτι καλό. Συμπλεγματικοί άνθρωποι με σκοπό να βγάλουν τα δικά τους «θέλω» σε βάρος μιας ολόκληρης κοινωνίας, σε βάρος των παιδιών.

Μόνο που, αντίθετα με όσα πιστεύουν μερικοί, δεν είναι μόνο ανίκανοι, αλλά και επικίνδυνοι. Διότι δεν μπορούν να αντιληφθούν ούτε στο ελάχιστο την έννοια της Παιδείας και ούτε θέλουν βέβαια να μπουν σε τέτοια διαδικασία. Νιώθουν ότι το κράτος τούς ανήκει, γι’ αυτό θέλουν να κάνουν τις επόμενες γενιές κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, να μην μπορούν να παλέψουν για τη ζωή τους, παρά μόνο με δόλιο τρόπο να αναρριχηθούν κάπου για τα συμφέροντα κάποιων άλλων, ούτε καν για τα δικά τους.

Η απαξίωση του σχολείου ξεκινά από το υπουργείο και την κυβέρνηση, ενώ ο άνθρωπος που διέρρευσε τα θέματα είναι πραγματικά ο τελευταίος τροχός της αμάξης -χωρίς να επικροτούμε εννοείται, αντιθέτως.

Ξεπεσμένη χώρα με λίγους που προσπαθούν να γίνουν ακόμα μεγαλύτεροι και ένα κράτος να τους βοηθά σε βάρος ενός ολόκληρου λαού. Από την Παιδεία και την Υγεία, μέχρι την Οικονομία και την Ελευθερία. Όλα είναι αλληλένδετα και τίποτα, μα τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα έπρεπε να παραιτηθεί χθες ως ελάχιστη ένδειξη αντίληψης των πραγμάτων. Μάταια όμως, διότι όπως είπαμε, δεν πρόκειται περί λαθών, αλλά περί οργανωμένης απαξίωσης του δημοσίου χαρακτήρα του σχολείου και κλείσιμο του ματιού στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια.