Της Νίκης Κουλέρμου
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ε/κ διαπραγματευτής Αντρέας Μαυρογιάννης εκφράζει με πολύ δραματικό τρόπο την ανησυχία του για τις εξελίξεις ή τις μη εξελίξεις στο Κυπριακό και τα Βαρώσια. Προηγήθηκαν εδώ και ένα χρόνο συνεντεύξεις του στα ΜΜΕ με τίτλους τέλους που πλησίαζαν και για το Κυπριακό και για τα Βαρώσια. Δεν δικαιολογείται κανένας να ξαφνιάζεται γιατί τα πράγματα φθάνουν σε επικίνδυνο σημείο γιατί τα καμπανάκια ηχούσαν προειδοποιητικά από καιρό. Και το ΑΚΕΛ προειδοποιούσε φορτικά και έλεγε στον Πρόεδρο πως αν δεν αναλάβει πρωτοβουλίες με κινήσεις που θα σπρώξουν την Τουρκία στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπάρχει κίνδυνος ο Πρόεδρος να καταλήξει Πρόεδρος της διχοτόμησης. Όταν όμως τα έλεγε αυτά το ΑΚΕΛ εξυπηρετούσε τις τουρκικές επιδιώξεις… Λοιδορείτο και το ΑΚΕΛ και ο ίδιος ο Γενικός του Γραμματέας ως τουρκόφωνος και άλλα «κοσμητικά» επίθετα. Η ιστορία του Κυπριακού ακριβώς έπρεπε να ήταν διδακτική για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και να μην αφήσει να ξεγλιστρήσει η Τουρκία από τα χέρια της διεθνούς κοινότητας όταν βρέθηκε στριμωγμένη στο Κραν Μοντανά πριν 4 χρόνια. Όποτε είχαμε διαπραγματευτικό κενό ή ο διαχειριστής του Κυπριακού ταλανιζόταν και περιπλανιόταν από τη μια θέση στην άλλη, τα τετελεσμένα που δημιουργούνταν ήταν σε βάρος της υπόθεσης της Κύπρου. Από την ανακήρυξη της λεγόμενης «τδβκ» το 1983 μετά από την απόρριψη των δεικτών Κουεγιάρ, την επίσημη στροφή της Τουρκίας και της τουρκοκυπριακής ηγεσίας από την ομοσπονδία στη συνομοσπονδία το 1997, μέχρι τις έντονές της προσπάθειες για επιβολή του απευθείας εμπορίου του ψευδοκράτους οι οποίες καταβλήθηκαν μετά το γνωστό αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων του 2004. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που η ιστορική εμπειρία του Κυπριακού καταδεικνύει είναι το πότε, σε ποιες συνθήκες επιχειρείται ή/και γίνεται κατορθωτή η δημιουργία νέων αρνητικών τετελεσμένων. Αυτή την ιστορία δεν την γνωρίζει ο Πρόεδρος και οι στενοί του συνεργάτες; Αλλά ο Πρόεδρος απέδειξε ότι δεν ακούει κανέναν πέραν του εαυτού του και του στενού του περίγυρου. Έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του προτάσεις που του υποβλήθηκαν και εντός και εκτός πλαισίου Εθνικού Συμβουλίου. Απαξίωσε και δεν συζήτησε καν με το ΑΚΕΛ την πρότασή του που του είχε υποβάλει από τον περασμένο Δεκέμβρη. Μπορούσε να την αξιοποιήσει στις διπλωματικές ζυμώσεις μέχρι και την άτυπη συνάντηση του περασμένου Απρίλη στη Γενεύη; Μπορούσε! Ίσως να απέτρεπε και την κατάθεση της πρότασης Τατάρ για κυριαρχική ισότητα! Ίσως να ήταν δείγμα της καλής και ειλικρινούς μας θέλησης για συνέχιση των συνομιλιών από κει που έμειναν στο Κραν Μοντανά και μάλιστα τέτοιο δείγμα που θα αναστήλωνε στα μάτια της διεθνούς κοινότητας τη χαμένη αξιοπιστία της ε/κ πλευράς. Ίσως να βοηθούσε στην έμπνευση εμπιστοσύνης από μέρους της ε/κ πλευράς προς τη διεθνή κοινότητα και να τυγχάναμε μεγαλύτερης, πιο ισχυρής στήριξης στις θέσεις και επιδιώξεις μας. Ίσως, ίσως. Τώρα αναζητείται αυτό το «κάτι» που έπρεπε να γίνει χθες για να σωθεί ό,τι μπορεί να σωθεί! Από τούτη δω τη στήλη γράψαμε πολλές φορές πως ελπίζουμε ακόμη να μην είναι αργά. Γράψαμε όμως και το άλλο: Πολύ φοβούμαστε ότι θα αφεθούν τα πράγματα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με άλλοθι τον εθνικιστή Τατάρ και τις διχοτομικές του θέσεις, να διολισθήσουν τα πράγματα εκεί που δεν θέλουμε: στη διχοτόμηση!
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
