Φεύγουν, αλλά μένουν…

Του Τάσου Περδίου

Πρόσφατα, ο Εκτελεστικός Σύμβουλος της Πετρολίνα και επιφανής οικονομικός παράγοντας της Λάρνακας, Ντίνος Λευκαρίτης, έδωσε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο περιοδικό Capital Today. Σε ό,τι αφορά στα ζητήματα που εμπίπτουν στη δημόσια σφαίρα ενδιαφέροντος ήταν αρκετά διαφωτιστικός.

Από τη συνέντευξη ξεχωρίζουν τρία σημεία, ένα με θετικό και δύο με αρνητικό πρόσημο για την πόλη.

Η Πετρολίνα είναι ο μεγαλύτερος «παίκτης» στον τομέα πετρελαιοειδών στην Κύπρο και μακράν ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης γης στο παραλιακό μέτωπο της Λάρνακας. Εάν, λοιπόν, ευσταθούν όσα ανέφερε στη συνέντευξη ο ισχυρός άνδρας του Ομίλου, να αναμένουμε μετακίνηση των εγκαταστάσεων υγρών καυσίμων της εταιρείας από τη Λάρνακα στο Βασιλικό περί το τέλος του 2017 με αρχές του 2018.

«Με την ολοκλήρωση των πρόσθετων εργασιών στο Τερματικό Βασιλικού, που υπολογίζεται τέλος του 2017 με αρχές 2018, η Πετρολίνα θα μεταφέρει τις εργασίες αποθήκευσης και διαχείρισης των υγρών καυσίμων στο Τερματικό Βασιλικού. Ακολούθως, θα αρχίσει η αποξήλωση των υφιστάμενων εγκαταστάσεων στη Λάρνακα και ο καθαρισμός της γης» αναφέρει ο κ. Λευκαρίτης. Το σημειώνουμε στο πλαίσιο του ευρύτερου κεφαλαίου της μετακίνησης των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών.

Φυσικά, παρακάτω, ο κ. Λευκαρίτης μάς προσγειώνει στην πραγματικότητα επιβεβαιώνοντας αυτό που φωνάζουμε εδώ και καιρό. Εάν οι εταιρείες δεν πάρουν αντισταθμιστικά υπό τη μορφή ζωνών ανάπτυξης στο νέο Σχέδιο Περιοχής, δεν πρόκειται να φύγουν. «Η μετακίνηση από τη Λάρνακα προϋποθέτει την ικανοποίηση του αιτήματός μας για σημαντική πολεοδομική αναβάθμιση της παραλιακής περιοχής. Αυτό είναι και το μόνο αντισταθμιστικό μέτρο που προσθέτει αξία, έστω και μερικώς, από την αναγκαστική μετακίνησή μας» σημειώνει. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ερμηνεία.

Σε ό,τι αφορά στις εταιρείες υγραερίου, μια από τις οποίες ανήκει στον όμιλο Πετρολίνα, και πάλι τα μαντάτα είναι άσχημα. «Όσον αφορά στο υγραέριο, για να γίνει εφικτή η μεταστέγαση των εγκαταστάσεων από τη Λάρνακα στο Βασιλικό, λόγω του μικρού μεγέθους της τοπικής αγοράς και του υψηλού απαιτούμενου κεφαλαιουχικού κόστους, η μόνη βιώσιμη επιλογή είναι η δημιουργία κοινού τερματικού» ξεκαθαρίζει. Ευχαριστούμε για την επιβεβαίωση. Χωρίς κοινό τερματικό των εταιρειών υγραερίου και χωρίς ξεκάθαρη εναλλακτική λύση από την κυβέρνηση, η οποία φυσικά θα εξυπηρετεί τα οικονομικά συμφέροντα των τεσσάρων εταιρειών υγραερίου, ας αρχίσουμε να συνηθίζουμε τη θέα τους στην παραλία μας για τα επόμενα πολλά χρόνια…