Της Γιώργιας Ερωτοκρίτου
Στυλιανός… το 15χρονο αγόρι που τόσο άδικα «έφυγε» από τη ζωή τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ένα αγόρι που πάλευε καθημερινά. Ένας νεαρός που είχε όνειρα και φιλοδοξίες. Το παιχνίδι της ζωής και της μοίρας όμως είχε άλλο σενάριο για αυτόν. Πολύ σκληρό για την αθώα παιδική του ψυχή, καθώς αναγκάστηκε να αναλάβει τα καθήκοντα ενός ενήλικου, για να βγάζει τα προς το ζην. Αναγκάστηκε να σηκώσει τα μανίκια και να ασχοληθεί με βαριές δουλειές και να βρίσκεται ολημερίς στη φάρμα του πατέρα του, ενώ από τα πέντε του βίωσε στο πετσί του τη βία. Εικόνες που μόνο στη σκέψη, σου έρχεται να ουρλιάξεις.
Τα όσα βίωνε επί καθημερινής βάσεως ο 15χρονος, κάποιοι τα γνώριζαν, κάποιοι τα έζησαν από κοντά, κάποιοι τα βίωναν. Και αυτό καταδεικνύεται μέσα από το πόρισμα που παρέδωσε προχθές η Επίτροπος Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Η Μαρία Στυλιανού Λοττίδη έκανε λόγο για ολιγωρία, αδιαφορία και για κακή εκτίμηση του κινδύνου από τους εμπλεκόμενους φορείς.
Τα παράπονα και οι καταγγελίες ουκ ολίγες. Έρευνες επί ερευνών, εκθέσεις επί εκθέσεων αλλά… όλα φαίνεται ότι ήταν ξεχασμένα ή κρυμμένα στο βάθος των συρταριών. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Κανένας δεν συγκινήθηκε και δεν ταρακουνήθηκε από τις σκληρές συνθήκες διαβίωσης του νεαρού. Εκτός από 2-3 άτομα, τα οποία έκρουσαν αφενός τον κώδωνα του κινδύνου, αφετέρου βρήκαν μπροστά τους κλειστές πόρτες και τοίχους. Και το αποτέλεσμα; Ακόμα ένας νέος άνθρωπος να βρίσκεται στη γειτονιά των αγγέλων. Η «φωνή» του 15χρονου όμως ακούστηκε μετά θάνατον. Η περίπτωσή του προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, με την κοινωνία να παρακολουθεί με αγωνία τα όσα διαδραματίζονται και να ζητά απαντήσεις.
Είναι γεγονός ότι το σύστημα νοσεί. Οι αρμόδιες υπηρεσίες χρειάζονται άμεσα εκσυγχρονισμό και στελέχωση των τμημάτων προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν σωστά και έγκαιρα σε παρόμοιας φύσης περιστατικά. Αλλά δεν πρέπει στην τελική να πληρώνουν τη νύφη 3-4 λειτουργοί απλά για να «φκαίνουμεν». Το κράτος και η κυβέρνηση οφείλει να αναλάβει τις ευθύνες της και να εγκύψει στο πρόβλημα. Να μιλήσει με τους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς και να βρει λύσεις. Γιατί τώρα είναι η περίπτωση του 15χρονου Στυλιανού, στη θέση του οποίου θα μπορούσε να ήταν το δικό μας παιδί. Ας μην ξεχνάμε το δράμα που βίωσε και η 29χρονη Έλενα Φραντζή από τον θετό της πατέρα, η οποία βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της. Είναι και οι περιπτώσεις των θυμάτων του κατά συρροή δολοφόνου Νίκου Μεταξά. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, για ψυχές που έχουν δικαίωμα στη ζωή. Οι φωνές όσων αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους προβλήματα πρέπει να ακούγονται. Οι αρμόδιοι φορείς, το κράτος αλλά και η κοινωνία πρέπει να έχουν ανοικτά τα αυτιά τους και να είναι μια τεράστια αγκαλιά για τα θύματα κάθε μορφής βίας. Συνεπώς, το «κρύψε να περάσουμε» πρέπει να σταματήσει και το κράτος να προστατεύσει τους πολίτες του.
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
