ΓεΣΥ: Να μην εκτραπεί το τρένο

Του

Γιώργου Τ. Γεωργίου*

 

Η ώρα του Γενικού Συστήματος Υγείας πλησιάζει. Το ΓεΣΥ μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την προοδευτικότερη κοινωνική μεταρρύθμιση. Γεννά όνειρα, καλλιεργεί προσδοκίες. Ο κυπριακός λαός, οι ευπαθείς και ευάλωτες ομάδες δικαιούνται να προσβλέπουν και να προσδοκούν σε καλύτερες μέρες. Σίγουρα ο δρόμος προς το ΓεΣΥ δεν ήταν, ούτε και είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Το γεγονός ότι στα 58 χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας δεν κατέστη δυνατό να προωθηθεί, μιλά αφ’ εαυτού. Χρειάστηκαν αγώνες και διεκδικήσεις, συγκρούσεις με αντιλήψεις και μεγάλα συμφέροντα.

Πολλοί προσπαθούν να οικειοποιηθούν το ΓεΣΥ! Πιστεύω ακράδαντα ότι η ψήφιση του νομοσχεδίου το 2017 για το ΓεΣΥ αποτέλεσε νίκη του λαού μας. Παρ’ όλα αυτά αξίζει να υπενθυμίζουμε, γιατί κάποτε χαρακτηριζόμαστε από μικρή μνήμη, ότι πρώτα το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα έθεταν το αίτημα για Γενικό Σύστημα Υγείας, από το 1940, επί εποχής αποικιοκρατίας, όπως ακριβώς ετίθετο τότε και ως αίτημα μια άλλη μεγάλη μεταρρύθμιση που αφορούσε το αναλογικό σχέδιο για τις συντάξεις, το οκτάωρο και άλλα κοινωνικά δικαιώματα.

Από τότε κρατούν οι προσπάθειες, το αίτημα για την απόκτηση καθολικού, ανθρωποκεντρικού και προσβάσιμου Γενικού Συστήματος Υγείας. Σήμερα είμαστε η μόνη χώρα της ΕΕ που δεν λειτουργεί ΓεΣΥ. Το ΑΚΕΛ, όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε η ατμομηχανή για την προώθηση του ΓεΣΥ. Υπήρξε καταλυτική η στάση του, ειδικά όταν κάποιες άλλες πολιτικές δυνάμεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη και τον ΔΗΣΥ προωθούσαν το πολυασφαλιστικό ΓεΣΥ και κάποιοι άλλοι στήριζαν ένα μίνι-ΓεΣΥ και ένα ενδιάμεσο ΓεΣΥ. Το ΑΚΕΛ σταθερό, ποτέ δεν ταλαντεύτηκε και ποτέ δεν υπέκυψε στα συμφέροντα της στιγμής.

Ακόμα, και με την ψήφιση του ΓεΣΥ τονίσαμε ότι δεν είναι το τέλος του δρόμου. Θα περνά από συμπληγάδες και εμπόδια, όπου τα αρπακτικά θα καραδοκούν για διάλυσή του. Σήμερα ζούμε και βιώνουμε γεγονότα και πραγματικότητες, που δικαίως γεννούν αγωνίες και ανησυχίες. Βρισκόμαστε σε καμπή.

Τα αιτήματα του ιατρικού κόσμου, όπως κατατέθηκαν από τον Παγκύπριο Ιατρικό Σύλλογο, ενώ είναι σεβαστή η άποψή του, την ίδια ώρα δεν πρέπει να είναι ακραία και μαξιμαλιστικά. Η αντίληψη και η φιλοσοφία του ΓεΣΥ δεν μπορεί να αλλάξει. Την ίδια στιγμή το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας χρειάζεται να αναλάβει τις ευθύνες του και να εστιάσει στα προβλήματα, στις ελλείψεις που υπάρχουν στη δημόσια υγεία. Τα δημόσια νοσηλευτήρια ασφυκτιούν. Επιβάλλεται το συντομότερο να προχωρήσει η επέκταση των δημοσίων νοσηλευτηρίων, η στελέχωση και ο εξοπλισμός. Οι πολιτικές του λιγότερου κράτους, της λιτότητας και των περικοπών έχουν επιφέρει τεράστιες αρνητικές συνέπειες. Δεν μπορεί για ένα MRI να ταλαιπωρείται κόσμος από την Πόλη Χρυσοχούς για να μεταβαίνει στη Λευκωσία, ούτε από την Αγία Νάπα και την ελεύθερη Αμμόχωστο να μεταβαίνει στη Λευκωσία. Κάθε επαρχία μπορεί να αποκτήσει το δικό της MRI. Γιατί τόση ανεπάρκεια και τόση ανικανότητα; Πόσα συμφέροντα τελικά υπάρχουν; Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε διαδικασία αυτονόμησης των δημοσίων νοσηλευτηρίων. Χωρίς ισχυρά νοσοκομεία, το ΓεΣΥ θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα. Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος. Το ΓεΣΥ εκ των πραγμάτων ως ένα καινούριο σύστημα, ως η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ στον τόπο, μετά το Συνταξιοδοτικό, είναι φυσικό και φυσιολογικό να δημιουργεί αντιδράσεις. Είναι οι γιατροί στον ιδιωτικό τομέα που έχουν κάνει μεγάλες επενδύσεις και είναι κατανοητό σε ένα μεγάλο βαθμό να ζητούν διευκρινίσεις στα αιτήματά τους και να έχουν διαφωνίες. Το κύριο και ουσιαστικό είναι να μην εκτραπεί το τρένο. Είμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο που απαιτείται σύνεση και συναίνεση, ώστε να μην υπάρξουν κίνδυνοι εκτροχιασμού. Δεν μπορούμε να πάμε πίσω. Αν καταρρεύσει η προσπάθεια θα είναι απώλεια ενός μεγάλου εγχειρήματος. Να αντιμετωπιστούν οι εύλογες ανησυχίες των γιατρών και όσων άλλων εκκρεμοτήτων, ώστε μέχρι το τέλος του χρόνου 2018 να είναι όλα έτοιμα.

Η κυβέρνηση χρειάζεται να τρέξει ώστε να τηρηθεί ο οδικός χάρτης, τόσο της αυτονόμησης, όσο και τα θέματα που αφορούν το ΓεΣΥ. Δυστυχώς ακόμα υπάρχουν σοβαρά προβλήματα στα δημόσια νοσηλευτήρια, που ταλαιπωρούν τους ασθενείς, όπως είναι η επέκταση των νοσοκομείων, η στελέχωσή τους με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό… Το ΓεΣΥ είναι εθνικός στόχος και χρειάζεται να θέτουμε το κοινωνικό συμφέρον πάνω από το ατομικό.

*Βουλευτής, Επαρχιακός Γραμματέας ΑΚΕΛ Λεμεσού