Η κοινωνία πληρώνει την ακρίβεια

Της Ελένης Μαύρου

Φουσκωμένοι λογαριασμοί ηλεκτρισμού. Η αύξηση έφτασε το 39,8%, καταγράφει η Στατιστική Υπηρεσία στον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή για τον Αύγουστο. Γενικά, το κόστος για υπηρεσίες πρώτης ανάγκης («Στέγαση, Ύδρευση, Ηλεκτρισμός και Υγραέριο») αυξήθηκε με ρυθμό 14,4%.

Ακρίβωσε και η μετακίνηση. Πάνω 21,42% τα πετρελαιοειδή, πάνω 10,76% ο γενικός δείκτης «Μεταφορές».

Ακριβότερα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Ο δείκτης στην κατηγορία «Τρόφιμα και μη Αλκοολούχα Ποτά» αυξήθηκε με ρυθμό 8,22%.

Και όλα αυτά σε συνθήκες πανδημίας, μειώσεων μισθών, κλεισίματος επιχειρήσεων και απώλειας θέσεων εργασίας.

Αλλά «αυτή τη στιγμή δεν απαιτείται η οποιαδήποτε παρέμβαση», ισχυρίζεται το Υπουργείο Ενέργειας. Δεν συζητά καν το ενδεχόμενο να ενεργοποιήσει το δικαίωμα που του δίνει ο νόμος για επιβολή πλαφόν στις τιμές των καυσίμων, παραπέμποντας στον Γενάρη του 2022 που θα είναι έτοιμη η νέα φόρμουλα για έλεγχο (λέμε τώρα) των τιμών στα καύσιμα. Προς τα παρόν, οι αλυσιδωτές αυξήσεις καλά κρατούν.

Κανείς δεν απαντά πώς γίνεται, όταν η τιμή του πετρελαίου διεθνώς είχε ανέβει στα 140 δολάρια το βαρέλι, η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης στην Κύπρο να ήταν €1,40 το λίτρο, αλλά σήμερα που η τιμή του πετρελαίου διεθνώς είναι 71 δολάρια το βαρέλι, η τιμή της αμόλυβδης στην Κύπρο να φτάνει μέχρι και €1,35 το λίτρο.

Κανείς δεν μας εξηγεί πώς γίνεται όταν αυξάνεται διεθνώς η τιμή του πετρελαίου να έχουμε, άμεσα, αυξήσεις από όλες τις εταιρείες, αλλά όταν μειώνεται οι μειώσεις να είναι ελάχιστες και με μεγάλη καθυστέρηση. Σημειώστε ότι, σύμφωνα με την Ελεγκτική Υπηρεσία, ένα σεντ αύξηση στις τιμές ετησίως, επιφέρει επιπρόσθετα κέρδη περίπου €8 εκατ. στις εταιρείες.

Ούτε μας εξήγησε η Υπουργός Ενέργειας πώς θα υπάρξουν μειώσεις όταν «ελευθερωθεί» η αγορά ηλεκτρισμού, όταν από το 2015 δεν «κατάφεραν» να εφαρμόσουν τις εισηγήσεις δικής τους μελέτης για δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού. Ας μη θυμηθούμε τι συνέβη όταν ξεπούλησαν το λιμάνι Λεμεσού και οι χρεώσεις εκτινάχθηκαν!

Όπως δεν απαντούν, γιατί η Κύπρος απέτυχε στην αποτελεσματική εισαγωγή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή και τις μεταφορές. Ενδεικτικό, για παράδειγμα, είναι το γεγονός ότι είμαστε ακόμα στο 7,5% διείσδυσης των ΑΠΕ στις μεταφορές, ενώ ο δεσμευτικός στόχος που είχε τεθεί μέχρι το 2020 από την Ε.Ε. ήταν 10%. Και το αποτέλεσμα αυτό προκύπτει μάλιστα μετά την υποχρεωτική πρόσμιξη βιοκαυσίμων στα καύσιμα κίνησης.

Τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι η τεχνολογία έχει ωριμάσει αρκετά ώστε η παραγωγή και αποθήκευση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να είναι πλέον και οικονομικά βιώσιμη και τεχνικά εφικτή. Η παραγωγή φθηνής ενέργειας από εναλλακτικές και περιβαλλοντικά φιλικές τεχνολογίες θα υποβοηθούσε και την οικονομική ανάκαμψη, αφού φθηνό ρεύμα συνεπάγεται φθηνή παραγωγή νερού, μείωση του κόστους στη βιομηχανία και τον τουρισμό, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας κ.α. Αντί όλων αυτών, η κοινωνία φορτώνεται και το πρόστιμο που θα καταβάλει η Κύπρος για τους αυξημένους ρύπους.

Για τους κυβερνώντες αυτά είναι ψιλά γράμματα. Είναι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που φορτώνεται το βάρος της αδράνειας και των επιλογών της κυβέρνησης, την ώρα μάλιστα που βιώνουμε την έντονη αβεβαιότητα και την ανασφάλεια της πανδημίας.