Γιατί κοστίζει η ηλεκτροκίνηση στην Ε.Ε.

Του Νίκου Ιωάννου

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Οκτώβρη του 2023 αποφάσισε τη διεξαγωγή έρευνας σχετικά µε τις εισαγωγές ηλεκτρικών οχηµάτων (ΗΟ) µε µπαταρία (BEV) από την Κίνα.

H έρευνα αποσκοπεί στο να εξακριβώσει κατά πόσον τα ηλεκτρικά οχήµατα που εισάγονται από την Κίνα είναι «παράνοµα επιχορηγούµενα» από την κινέζικη κυβέρνηση. Θα διαρκέσει 13 µήνες και θα εξετάσει τυχόν «συνέπειες, επιπτώσεις και επιβολή µέτρων» στους εισαγωγείς, αλλά και στους καταναλωτές των κινέζικων ΗΟ στην ΕΕ.

Εάν η έρευνα αποδείξει κάτι τέτοιο, η Κοµισιόν θα προχωρήσει σε επιβολή δασµών στα κινέζικα ΗΟ. Η λήψη µιας τέτοιας απόφασης προφανώς δεν θα µείνει αναπάντητη από τους Κινέζους, αφού και η Κίνα είναι παράλληλα εισαγωγέας ευρωπαϊκών οχηµάτων, ενώ πολλές ευρωπαϊκές βιοµηχανίες αυτοκινήτων είναι εγκατεστηµένες στην Κίνα.

Είναι προφανές ότι η έρευνα επιχειρεί να αποτρέψει την προσπάθεια εισαγωγής και πώλησης ΗΟ από την Κίνα, σε Ευρωπαίους αγοραστές. Η πρόεδρος της Επιτροπής, κα Φον Ντερ Λάιεν, ανησυχεί για αθέµιτο ανταγωνισµό σε βάρος των ευρωπαϊκών εταιρειών κατασκευής ηλεκτρικών οχηµάτων.

Σήµερα, η τιµή πώλησης ενός ηλεκτρικού οχήµατος µε τις ίδιες ισοδύναµες προδιαγραφές ενός κινέζικου είναι τουλάχιστον δύο φορές ακριβότερη. Η Κίνα παράγει και πωλεί το 60% των ΗΟ παγκοσµίως. Συνεπώς, η ηλεκτροκίνηση για τον Ευρωπαίο πολίτη κοστίζει περισσότερο συγκριτικά.

Η συνεχώς αναδυόµενη κινέζικη οικονοµία και η µετατροπή της σε πρώτη παγκόσµια υπερδύναµη ξεπερνώντας σε µερικά χρόνια ακόµα και αυτήν των ΗΠΑ, η αµφισβήτηση του αµερικανικού δολαρίου ως του µοναδικού παγκόσµιου µέσου συναλλαγής, η διεύρυνση των χωρών που συµµετέχουν στον οργανισµό οικονοµικής συνεργασίας BRICS, έχει ταράξει συθέµελα τη δυτική παγκόσµια οικονοµική τάξη. Η πολιτική κατά των κινέζικων προϊόντων και υπηρεσιών εκπορεύεται από τις ΗΠΑ µε αποδέκτη και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Απόδειξη αυτού του φόβου είναι η δήλωση Τραµπ ότι αν εκλεγεί θα επιβάλλει 100% δασµό στα κινέζικα ΗΟ. Αυτή η πολιτική της τοποθέτησης εµποδίων προστατευτισµού κατά της παγκοσµιοποίησης της αγοράς εξυπηρετεί µεν τα συµφέροντα των ολιγαρχιών και των µονοπωλίων, δεν εξυπηρετεί όµως τα συµφέροντα των λαών και του ίδιου του περιβάλλοντος.

Η πολιτική που ακολουθεί η Ε.Ε. όπως και στην περίπτωση της απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο δεν λειτουργεί υπέρ των συµφερόντων των λαών της Ευρώπης. Αντίθετα, το ντόµινο αυξήσεων που παρακολουθούµε τα τελευταία δύο χρόνια οδήγησε 95 εκατοµµύρια Ευρωπαίους να ζουν µε τον κίνδυνο της φτώχειας τη στιγµή που η Κίνα έβγαλε από τα όρια της φτώχειας σχεδόν ολοκληρωτικά 100 εκατ. ανθρώπους.

Η «ελεύθερη» οικονοµία, όπως αποκαλείται από τη νεοφιλελεύθερη αστική τάξη, δεν είναι τόσο ελεύθερη τελικά και καλουπώνεται ανάλογα µε τα συµφέροντα της κυρίαρχης τάξης.