Λεμεσός: Στύλο-στύλο άνεση… η επέκταση του νοσοκομείου

Όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο έγινε συζήτηση στην Επιτροπή Υγείας της Βουλής για κάποια ιδιαίτερα προβλήματα που ταλανίζουν συγκεκριμένα τμήματα, οι βουλευτές ενημερώθηκαν και για την πορεία του προγράμματος που εδώ και καιρό είχε εξαγγελθεί από την κυβέρνηση για την επέκταση των κτιριακών εγκαταστάσεων του βασικού δημόσιου νοσηλευτηρίου σε όλη την επαρχία. Και από εκείνη την ενημέρωση είχε προκύψει η καθολική διαπίστωση ότι οι σχεδιασμοί και η κυβερνητική στρατηγική επί του θέματος, κάθε άλλο παρά προχωρούν σε υλοποίηση.

Μάλιστα ο βουλευτής Λεμεσού του ΑΚΕΛ, Γιώργος Γεωργίου, έκανε λόγο για «ένας χάος και ένα αλαλούμ», τονίζοντας εμφαντικά την έλλειψη συντονισμού και συνεργασίας των αρμόδιων Υπουργείων Υγείας και Συγκοινωνιών, υποδεικνύοντας την επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει το κτιριολογικό πρόγραμμα, το οποίο προβλέπει περίπου ένα νέο νοσοκομείο για τη Λεμεσό.

Την ίδια περίπου απογοήτευση εξέφρασαν, τότε, και οι βουλευτές όλων των άλλων κομμάτων, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να γίνει οτιδήποτε από κυβερνητικής πλευράς που να αφήνει έστω και κάποιες ελπίδες για επέκταση του νοσοκομείου, ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί τις σημερινές και όλο αυξανόμενες ανάγκες του.

Αυτό τουλάχιστον διαφαίνεται και με πρόσφατη (18 Δεκεμβρίου 2018) απαντητική επιστολή του ίδιου του Υπουργού Υγείας στον βουλευτή των Οικολόγων Γιώργο Περδίκη, ο οποίος, μετά από συνάντηση που είχε με μέλη της Διοίκησης του Νοσοκομείου Λεμεσού κι αφού κατέγραψε ως μεγαλύτερο πρόβλημα που αναγνωρίζει και η ίδια η  Διοίκηση αυτό της έλλειψης υποδομών για μελλοντική επέκταση του νοσοκομείου, ζήτησε να ενημερωθεί η Βουλή για το χρονοδιάγραμμα της επέκτασής του νοσοκομείου και αν προγραμματίζεται η επίσπευση έναρξης των εργασιών.

Από την απάντηση του Υπουργού Υγείας, εκείνο που διαπιστώνεται είναι ότι είναι ακόμα μακρύς ο δρόμος μέχρι την υλοποίηση των κυβερνητικών σχεδιασμών για επέκταση του νοσοκομείου, το οποίο διαθέτει σήμερα 350 περίπου κλίνες, ενώ για την κάλυψη των τρεχουσών αναγκών του χρειάζονται 800 κλίνες.

Ειδικότερα, ο Υπουργός Υγείας, Κωνσταντίνος Ιωάννου, κάνοντας ουσιαστικά μια αναδρομή στην πορεία του όλου θέματος, αναφέρει ότι το Υπουργείο Υγείας αναγνωρίζοντας την ανάγκη επέκτασης του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού ανέθεσε, σε συνεργασία με το Τμήμα Δημοσίων Έργων, σε ιδιώτη Σύμβουλο Νοσοκομειολόγο την ετοιμασία Γενικού Σχεδίου Επέκτασης MASTER PLAN, το οποίο ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2017.

Τον Ιανουάριο του 2018 στάλθηκε αίτημα από το Υπουργείο Υγείας στο Τμήμα Δημοσίων Έργων για να γίνει κοστολόγηση του Έργου. Το Τμήμα Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας έχει συμπεριλάβει στους προϋπολογισμούς του 2018 ποσό ύψους €400.000 για την ετοιμασία μελετών, εγγράφων διαγωνισμού κ.λπ. Επειδή καθ’ όλη τη διάρκεια του 2018 οι μελέτες δεν προχώρησαν, το Υπουργείο Υγείας συμπεριέλαβε και στους Προϋπολογισμούς του 2019 ποσό ύψους €400.000 για το σκοπό αυτό.

Παραδεχόμενος ότι υπάρχει μεγάλη στενότητα χώρων στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού, ο Υπουργός Υγείας αναφέρει ότι «μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να ξεκαθαρίσει το τοπίο ενόψει και των μεταρρυθμίσεων που υπεισέρχονται στο χώρο της Υγείας, αποφασίστηκε να μελετηθεί το ενδεχόμενο Τμηματικής Επέκτασης του Νοσοκομείου, πάντοτε όμως σύμφωνα με το πνεύμα του MASTER PLAN».

Για το σκοπό αυτό, όπως αναφέρεται, στις 29 Οκτωβρίου 2018 στάλθηκε αίτημα στο Τμήμα Δημοσίων Έργων για την κοστολόγηση τριών αναπτυξιακών έργων που αφορούν αρχικά την επέκταση του Τμήματος Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών και στη συνέχεια η επέκταση αυτή να περιλαμβάνει και το Ακτινολογικό και το Τμήμα Εντατικής Θεραπείας. Σε ένα τρίτο στάδιο, σύμφωνα με τις βλέψεις του Υπουργείου Υγείας, η επέκταση θα καλύψει ολόκληρο τον όροφο.

Σε μια προσπάθεια, προφανώς, να χρυσώσει το χάπι και να καταλαγιάσει τις αντιδράσεις και τις διαμαρτυρίες όχι μόνο των βουλευτών και άλλων φορέων αλλά και των πολιτών, ο Υπουργός Υγείας κάνει αναφορά σε κάποιες εργασίες που έγιναν το 2017-2018 σε διάφορες κλινικές και τμήματα του νοσοκομείου, όπως η επέκταση του Νεφρολογικού, η αντικατάσταση Φίλτρων Βιολογικού Σταθμού, η μετατροπή του χώρου Πυρηνικής Ιατρικής, με συνολικό κόστος  €100.000.

Έργα όμως που δεν λύνουν το σοβαρό πρόβλημα της κτιριακής ασφυξίας στην οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια το νοσοκομείο προκαλώντας τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες, πρώτιστα, των ασθενών, οι οποίοι βιώνουν καθημερινά ένα μαρτύριο, αλλά και του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού που δεν μπορεί να ανταποκριθεί, όπως θα ήθελε και όπως θα έπρεπε, στο δύσκολο έργο του.

Ούτε το 2020 δεν θα έχει επεκταθεί το νοσοκομείο

Αν όλοι αυτοί οι αρμόδιοι της κυβέρνησης -από τον Υπουργό Υγείας και τους άλλους συναδέλφους του μέχρι και τον τελευταίο καρεκλοκένταυρο της όποιας υπηρεσίας που έχει λόγο στα της υγείας- αντί να κάθονται στα γραφεία και εκ του μακρόθεν να πραγματοποιούν συσκέψεις επί συσκέψεων και να αποφασίζουν (έστω και χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους συνεννόηση), επισκέπτονταν το νοσοκομείο της Λεμεσού, θα αντιλαμβάνονταν τις σοβαρές κτιριακές ελλείψεις που υπάρχουν και το μέγεθος των προβλημάτων που δημιουργούνται από αυτό και μόνο το λόγο.

Δεν μπορεί (άνθρωποι είναι κι αυτοί), κάτι θα «κολλούσε» και ίσως να ευαισθητοποιούνταν και να λειτουργούσαν με άλλα κριτήρια. Όμως ούτε σαν κρατικοί αξιωματούχοι ούτε σαν ασθενείς καταδέχονται να έρθουν σε επαφή με όλο εκείνο τον απλό κόσμο που καθημερινά καταφεύγει στο νοσοκομείο και καταταλαιπωρείται, αφού στα προβλήματα υγείας του προστίθενται κάθε φορά η αγωνία και η απόγνωση.

Κι όλα αυτά τα προβλήματα έχουν τη ρίζα τους στο ότι τα τελευταία χρόνια, με επίκληση την οικονομική κρίση ή κάποιες άλλες επιπόλαιες και ανούσιες δικαιολογίες και προφάσεις, η κυβέρνηση έχει περιορίσει σε βαθμό που δεν πάει άλλο τις δαπάνες για τον τομέα της Υγείας. Ένα τομέα που ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται στις προτεραιότητες του κράτους, έχει περάσει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα στα ενδιαφέροντα των κυβερνώντων, τους οποίους βλέπουμε καθημερινά να εξαγγέλλουν δαπάνες πολλών εκατομμυρίων προς διάφορες άλλες κατευθύνσεις, όχι όμως και για τον πιο βασικό τομέα, που είναι αυτός της Υγείας.

Και βέβαια το βαρύ τίμημα αυτής της κυβερνητικής πολιτικής πληρώνει ο πολύς κόσμος που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αναζητήσει την υγεία και την ηρεμία του εκτός δημόσιων νοσηλευτηρίων.

Οι δεσμεύσεις για επέκταση του Νοσοκομείου Λεμεσού, κάτι που θα έλυνε αρκετά επιμέρους προβλήματα, έγιναν εδώ και αρκετό καιρό. Ανακοινώθηκαν σχεδιασμοί και προγράμματα, εξαγγέλθηκαν αποφάσεις και κονδύλια, αλλά εδώ και δυο χρόνια τίποτε το ουσιαστικό έχει υλοποιηθεί. Και με την τελευταία ενημέρωση του ίδιου του Υπουργού αβίαστα προκύπτει το συμπέρασμα ότι θα φτάσουμε στο 2020 και η επέκταση του νοσοκομείου δεν θα έχει γίνει.

Και εύλογα αναρωτιέται ο καθένας πώς θα μπορέσει να λειτουργήσει η αυτονόμηση και ταυτόχρονα το ΓεΣΥ χωρίς προηγουμένως το Νοσοκομείο της Λεμεσού να έχει εξοπλιστεί κατάλληλα σε κτιριακούς χώρους και κατ’ επέκταση σε προσωπικό και εξοπλισμό…

Χρήστος Χαραλάμπους