Με συνθήματα και πράξεις αποκαλύπτουν τη γύμνια τους

Του Χρήστου Χαραλάμπόυς

Με τις όλο και πιο έντονες και απροκάλυπτες τακτικές και συμπεριφορές στις οποίες επιδίδονται, προκαλούν την ακόμα μεγαλύτερη οργή των πολιτών, που στη διάρκεια της τελευταίας εφταετίας βιώνουν βαθιά στο πετσί τους τα επιτεύγματα της διακυβέρνησής τους.

Με τις δημόσιες εμφανίσεις, τον λόγο και γενικότερα τη συμπεριφορά τους απέναντι στον λαό, οι κυβερνώντες (κι αυτό δεν αφορά μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους στις κυβερνητικές αποφάσεις, αλλά και τον ίδιο τον Συναγερμό) έχουν ξεπεράσει κάθε όριο προσπαθώντας να πείσουν τον κόσμο ότι το μαύρο είναι άσπρο κι ότι «αυτή η κυβέρνηση και ο Νίκος Αναστασιάδης» (σύμφωνα με την προσφιλή έκφραση όλων εκείνων που είναι εντεταλμένοι να προβάλλουν τα επιτεύγματα της σημερινή εξουσίας)… «οδηγούν τον τόπο και τον λαό σε καλύτερες μέρες».

Το ψέμα, τα μεγαλόστομα πλην κούφια λόγια, οι εξαγγελίες και υποσχέσεις που με ελαφρά τη καρδία ρέουν ασύστολα, ο λαϊκισμός (για τον οποίο οι κυβερνώντες κατηγορούν την αντιπολίτευση), όλα αυτά αποτελούν πλέον μοναδικό όπλο γι’ αυτούς που εδώ και εφτά χρόνια μας διαφεντεύουν οδηγώντας τον τόπο και τον λαό από το κακό στο χειρότερο.

Άνθρωποι που έχουν χαθεί μέσα στον κυκεώνα των λαθών και της ανικανότητάς τους, που έχουν χάσει τον μπούσουλά τους πνιγμένοι στη λαϊκή κατακραυγή για τις καταστροφικές τακτικές και μεθόδους που εφαρμόζουν στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζουν σήμερα οι κυβερνώντες, οι οποίοι, μπροστά στα αδιέξοδα που οι ίδιοι δημιούργησαν, αντί του mea culpa, ή έστω της παράθεσης επιχειρημάτων για τις πράξεις και παραλείψεις τους, καταφεύγουν στη στράτευση ασυναρτησιών και σε κουβέντες του καφενέ, προκειμένου να πείσουν και να εξασφαλίσουν την ανοχή των πολιτών.

Όμως ο κόσμος έχει αντιληφθεί τι γίνεται και μάλιστα ενόψει βουλευτικών εκλογών εισπράττει τον πανικό του Συναγερμού, που σε μια κοινή συστράτευση ηγεσία και στελέχη έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία διατήρησης ή και αύξησης των ποσοστών προσπαθώντας να προσελκύσουν ψηφοφόρους απ’ όπου δη. Πανικός που εκφράζεται όχι μόνο μέσα από συνθήματα, αλλά και πράξεις που κάθε άλλο παρά μπορεί να χάψει ο κόσμος. Αντίθετα, εντείνουν την αγανάκτηση και την επιθυμία για απαλλαγή από τέτοιου είδους μεθοδεύσεις και πρακτικές.

Ένα εκατομμύριο δέντρα μάς είπε ότι θα φυτέψει στην επόμενη πενταετία ο Αβέρωφ Νεοφύτου, ενώ προχθές, περιοδεύοντας στις Πλάτρες, προσπάθησε να πείσει ότι «η Κύπρος αλλάζει, η προοπτική έρχεται, χρειάζεται να παραμείνουμε σταθεροί, με τις σωστές πολιτικές θα έρθουν καλύτερες μέρες…» Ατάκες με τις οποίες γελά και το παρδαλό κατσίκι.

Όσο για τον φιγουρατζή αντιπρόεδρο του Συναγερμού, τι να πρωτοπεί κάποιος; Ο Δίπλαρος, «έγραψε» και πάλι, αυτή τη φορά πάνω από τον τάφο του Γρίβα.