Του
Κωνσταντίνου Χριστοδουλίδη
Από την αρχή της υγειονοµικής κρίσης του COVID-19, οι εξουσίες παγκόσµια εργαλειοποίησαν την ασθένεια, διόγκωσαν τον πανικό, που φυσιολογικά προκάλεσε η άγνωστη αρρώστια και επιτέθηκαν στα δηµοκρατικά δικαιώµατά µας, για το «καλό µας» βεβαίως. Για ένα χρόνο παραιτηθήκαµε από κάθε δικαίωµά µας στη ζωή, αφού πεισθήκαµε πως αυτή η παραίτηση, ο αυτοπεριορισµός, η αναστολή κάθε κοινωνικής και πολιτικής δραστηριότητας, ήταν µονόδροµος προκειµένου να γλιτώσουµε από το θάνατο, εµείς και οι ηλικιωµένοι µας. Στη συνέχεια βρήκαν το µοναδικό γιατρικό για να επανέλθουµε στην «κανονικότητα». Τον εµβολιασµό και µάλιστα µε συγκεκριµένα εµβόλια, η αποτελεσµατικότητα των οποίων συνδέεται µε την προέλευσή τους. Και µην τολµήσει κανείς να υποστηρίξει πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι προστασίας από την ασθένεια. Ο φόβος από την αρρώστια, συγκρούεται µε το φόβο από τις όποιες, ορατές ή µη, παρενέργειες του εµβολιασµού. Οι άνθρωποι βρίσκονται σε µεγάλα διλήµµατα. Οι περισσότεροι έχουν πεισθεί πως µόνο µε τον εµβολιασµό θα γλιτώσουµε. Και µάλιστα µε τον εµβολιασµό ΟΛΩΝ των ενήλικων. […]
Οδηγηθήκαµε σε ένα βαθύ διχασµό που διαλύει, την ήδη βαριά νοσούσα, κοινωνική συνοχή, τον αλληλοσεβασµό, την αλληλεγγύη, την αλληλοκατανόηση. Σε οικογενειακές συνευρέσεις η σύγκρουση παρούσα, οι φιλικές σχέσεις δοκιµάζονται και γενικά χανόµαστε. Οι εξουσίες τρίβοντας τα χέρια τους, υποδαυλίζουν την αντιπαράθεση, υποστηρίζοντας µε σθένος τους εµβολιασµούς. ∆ηµιουργούν ενοχές σε όσους δεν εµβολιάζονται, τους εκβιάζουν και τελευταία τους δωροδοκούν. Ονοµάζουν «προνόµια» για τους εµβολιασµένους τις φυσιολογικές ελευθερίες που δικαιούται ο κάθε άνθρωπος στον πλανήτη. Στην πραγµατικότητα αφαιρούν ελευθερίες από όσους δεν «υποκύπτουν» στον εκβιασµό. Προωθούν το διαχωρισµό στα κέντρα εστίασης µε παρουσία ιδιωτικής αστυνοµίας που να ελέγχει και αποµακρύνει τους ανεµβολίαστους. Στα γήπεδα, στα θέατρα, στις συναυλίες, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η είσοδος στους απείθαρχους. Θάχει και εκεί αστυνοµία ή θα ανατεθεί ο έλεγχος σε εµβολιασµένους, που έχουν πεισθεί πως οι «άλλοι» είναι επικίνδυνοι; Θα παντρεύονται, θα βαφτίζουν τα παιδιά τους, θα πηγαίνουν στη δουλειά τους, θα κολυµπούν στη θάλασσα, θα περπατούν στο βουνό; Μήπως η «αθώα» αναφορά σε βραχιολάκι δεν είναι και τόσο αθώα; Μήπως είναι ο προθάλαµος για τη Σπιναλόγκα; Να τους µαντρώσουµε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης να γλιτώσουµε που λλόου τους.
Αλήθεια δεν σας ενοχλεί αυτό το κυνήγι µαγισσών; Οι πλείστοι δηµοσιογράφοι, υιοθετούν το κυρίαρχο αφήγηµα και κυνηγούν τους ανεµβολίαστους. Οι πολιτικές δυνάµεις διά της σιωπής τους στηρίζουν τις επιλογές της εξουσίας. Οι άνθρωποι που δεν εµβολιάζονται µένουν ακάλυπτοι. Το ζήτηµα βέβαια δεν είναι µόνο η κάλυψη των «ιδιότροπων», αλλά η προστασία των δηµοκρατικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωµάτων. Το πείραµα µε την εργαλειοποίηση του COVID-19 πέτυχε και έλυσε τα χέρια της άρχουσας ελίτ παγκοσµίως. Ο COVID-19 δεν τελείωσε ακόµα. Θα τον κρατήσουν ένα δύο χρόνια ακόµα. Ποια θα είναι η στάση µας αν µε το τέταρτο, πέµπτο… δέκατο κύµα, επαναφέρουν εγκλεισµούς και τρίτες, τέταρτες… δόσεις εµβολίων; […] Πώς θα αντισταθούµε τότε, αν τώρα «τρώµε» αµάσητα ό,τι µας ταΐζουν;
Aκολουθήστε μας στο Google News
Οι τελευταίες ειδήσεις από την Κύπρο και τον κόσμο και όλη η επικαιρότητα στο dialogos.com.cy
