Urban Gorillas: Γιορτάζοντας το Καϊμακλί, τη γειτονιά μας!

Συναντήσεις/ Ορίζοντας

Urban Gorillas: Γιορτάζοντας το Καϊμακλί, τη γειτονιά μας!

 Ο Αντώνης Γεωργίου συναντά τους Βερόνικα Αντωνίου, Γιώργος Χατζηχρίστου, Τερέζα Τούρβα οι οποίοι εκ μέρους των Urban Gorillas, μιλάνε για το φετινό δέκατο φεστιβάλ «Πάμε Καϊμακλί»

Πότε δημιουργήθηκε το «Πάμε Καϊμακλί», ποια ανάγκη (σας) έσπρωξε στην πρώτη διοργάνωση;

Το Καϊμακλί μας προσφέρθηκε σαν μια όαση γεμάτη ιστορίες και ποιότητες ζωής μοναδικές. Αρχικά σαν μια ομάδα νέων κατοίκων του θέλαμε να δώσουμε κάτι πίσω σε αυτή την υπέροχη γειτονιά και στον κόσμο της. Μαζευτήκαμε λοιπόν κι αρχίσαμε να συζητούμε πως μπορούμε να γιορτάσουμε τη γειτονιά μας. Κι όλοι μαζί συνεισέφεραν, είτε με γνωριμίες είτε με προσκλήσεις, στην έναρξη διάφορων διοργανώσεων καλλιτεχνικών, δημιουργικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, τοπικών ομάδων αλλά και από το εξωτερικό όπως από Κίνα, Βενεζουέλα κλπ. Κι έτσι σιγά σιγά το 2013 δημιουργήσαμε αυτό το θεσμό που κατάφερε να φέρει κοντά διάφορες κοινωνικές ομάδες και να γεφυρώσει το σχετικό ξεχασμένο Καϊμακλί με την πόλη της Λευκωσίας παράγοντας πλέον και το ίδιο δημιουργικές και πολιτιστικές δράσεις.

Το Καϊμακλί μας προσφέρθηκε σαν μια όαση γεμάτη ιστορίες και ποιότητες ζωής μοναδικές.

Ποια είναι τα στοιχεία που καθιστούν το Καϊμακλί μια «ξεχωριστή οντότητα» εντός της Λευκωσίας; Από ποια στοιχεία θεωρείτε πως συνιστάται ο χαρακτήρας της περιοχής αυτής που προσπαθείτε και να αναδείξετε με το Φεστιβάλ σας;

Το Ακριτικό και διχοτομημένο Καϊμακλί, όπως η πόλη που το φιλοξενεί, διατήρησε το χαρακτήρα του λόγω της έλλειψη ενδιαφέροντος για ανάπτυξη μέχρι πρόσφατα. Για αυτό και προσέλκυσε διάφορο κόσμο εμπλουτίζοντας την κοινωνική του δομή, αφού άρχισε να γερνά λόγω μερικής εγκατάλειψης του. Μέρος της Λευκωσίας από όπου εύκολα μπορεί κάποιος να περπατήσει ως το κέντρο της, αλλά και ιδιαίτερο με την παραδοσιακό πυρήνα του και την αρχιτεκτονική του, το Καϊμακλί ελκύει διάφορες κοινωνικές ομάδες, όπως μετανάστες λόγω φθηνού ενοικίου η και ακόμα λόγω του ότι νιώθουν πιο ευπρόσδεκτη σε αυτή τη γειτονιά, ακτιβιστές σαν συνεχιστές των προοδευτικών εργατικών συντεχνιών και οργανώσεων, άτομα με δημιουργικές ενασχολήσεις όπως καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, χορογράφους, σχεδιαστές μόδας κλπ. Η συνύπαρξη διαφόρων φαινομενικά ανομοιογενών κοινωνικών ομάδων αποτελεί πρόκληση για μας. Έτσι τα φεστιβάλ ‘Πάμε Καϊμακλί’ μεταξύ άλλων αποσκοπούν να γεφυρώσουν και να φέρουν κοντά τους παλιούς και νέους κατοίκους με δημιουργικές πολιτιστικές δράσεις, όπως και να φανερώσουν σε όλους τις κρυφές μαγευτικές γωνιές του Καϊμακλιού, να ‘συρράψουν’ καινούριες, δημιουργικές  ιστορίες για να δέσουν τον κόσμο μαζί με την γειτονιά.

Δέκα χρόνια μετά, τι μένει ίδιο, τι έχει αλλάξει στις Δράσεις αυτές; Έχουν συνεισφέρει στη  επαφή και σύνδεση μεταξύ των κατοίκων του Καϊμακλίου;

Μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια, διάφορες καινούριες συνθήκες τοπικής και διεθνούς κλίμακας έχουν διεισδύσει παντού και φυσικά και στο Καϊμακλί, όπως αποξένωση λόγω της πανδημίας του Κόβιντ, αύξηση στους αριθμούς των αιτητών ασύλου, κρίσεις οικονομικές κλπ. ΟΙ προκλήσεις πολλές και οι τρόποι αντιμετώπισής τους πολλοί. Το κάθε φεστιβάλ υιοθετεί διαφορετική θεματική που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων προβληματισμών. Για παράδειγμα η ανάδειξη προφορικών ιστοριών έχει φέρει στο φως για πολύ κόσμο το απίστευτα όμορφο και κοινωνικά ευαίσθητα έργο της ΕΚΥΣΥ, με τις Κάτια, Σταυρούλα και Ρούλα,  όπου ναι, είναι δυνατόν να υπάρχει αυτοεξυπηρετούμενο και αυτό-διαχειριζόμενο κοινωνικό κέντρο για άτομα συνταξιοδοτημένα και ηλικιωμένα. Από την άλλη οι ‘ανοιχτές κουζίνες’ έδωσαν φωνή και αίσθημα του να ανήκουν στην γειτονιά σε σχεδόν ‘αθέατους’ μετανάστες αφού τους δόθηκε ο ρόλος του σεφ σε εργαστήρι και συναντήσεις γύρω από το φαΐ.

Πιστεύουμε ότι τα Φεστιβάλ έχουν φέρει τον κόσμο σε επαφή και δημιούργησαν νέους συσχετισμούς/ συνδέσμους  του  με τη γειτονιά, σε σημείο που αναμένουν κάθε φορά καινούριες δράσεις. Παράλληλα έχουν καταφέρει να προσελκύσουν και να συνδέσουν με το Καϊμακλί και τους κάτοικους του κόσμο από άλλες περιοχές της Κύπρου και από το εξωτερικό.

Η συνύπαρξη διαφόρων φαινομενικά ανομοιογενών κοινωνικών ομάδων αποτελεί πρόκληση για μας.

Πως αντιμετωπίζει το κοινό τις εκδηλώσεις αυτές, ειδικότερα οι κάτοικοι της περιοχής;

Ο κόσμος γενικά θα μπορούσαμε να πούμε υποδέχεται θερμά τις εκδηλώσεις της γειτονιάς. Από τα παιδιά των σχολείων μέχρι τους ηλικιωμένους. Άνοιξε τα σπίτια του για τα φεστιβάλ ‘Ανοιχτές πόρτες’ , Άνοιχτά παράθυρα’ , ‘Υιοθετώντας την τέχνη/ καλλιτέχνη’ έβγαλε έξω στους δρόμους τραπέζια και μοιράστηκε το φαγητό του.

Πείτε μας λίγα λόγια για τη φετινή θεματική.

Θεωρούμε ότι η ιστορία είναι ζωντανή επιστήμη που γράφεται και ξαναγράφεται. Συνήθως η επίσημη και συμβατική εκδοχή συνοδεύεται από πολλαπλά προβλήματα. Η θεματική του φετινού φεστιβάλ 2023, “Ιστορίες ΆλλωςΦώς”, περιστρέφεται γύρω από το θέμα των ιστοριών και πως αυτές μπορούν να ειπωθούν αλλιώς φέρνοντας στο φως άλλες πτυχές, άλλες αλήθειες και με ένα παιχνιδιάρικο τρόπο να μας φανερώσουν νέες πραγματικότητες.

Μέσα από ανοιχτό κάλεσμα συγκεκριμένα για το φεστιβάλ μας 2023 ‘Ιστορίες ΆλλωςΦως’, άνθρωποι της Τέχνης  και Πολιτισμού μας προτείνουν διαφορετικές εκδοχές ιστοριών μέσα από εργαστήρια (και για παιδιά και εφήβους, προβολές από διεθνή φεστιβάλ ταινιών χορογραφίες, θεατρικές παραστάσεις βασισμένες σε ιστορίες του Καϊμακλιού, εγκαταστάσεις και μουσικά δρώμενα κ.α.

Κτίζονται σταδιακά οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων, που πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση

Πολυπολιτισμικότητα και Καϊμακλί και Λευκωσία και Κύπρος και κόσμος. Σχολιάστε στον απόηχο των ρατσιστικών επιθέσεων σε Χλώρακα και Λεμεσό.

Το Καϊμακλί έχει μια μακρά ιστορία αγώνων για τα δικαιώματα του εργαζομένου και των κοινωνικών ομάδων που καταπιέζονται. Αυτό το καθιστά ένα χώρο όπου σε μεγάλο βαθμό ο Άνθρωπος’ είναι ευπρόσδεκτος. Μάλλον αυτό το χαρακτηριστικό είναι που προσελκύει κόσμο πιο προοδευτικό (αν μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει αυτό τον ‘ταλαιπωρημένο’ όρο), άτομα πιο ανοιχτά στο ‘άλλο’ στο ΄διαφορετικό’. Σε αυτό συμβάλλει και η παρουσία του κοινωνικού χώρου ΄Καιμάκκιν’ και ομάδας ακτιβιστών που νοιάζονται για τις μειονότητες συμπεριλαμβανομένων και των μεταναστών. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού της Πανδημίας του Κόβιντ, και αφού συνειδητοποιήσαμε ότι πολλοί μετανάστες χωρίς δουλειά και εισόδημα δεν είχαν φαγητό και άλλα υλικά πρώτης ανάγκης, ο κόσμος μάζεψε και διένειμε φαγητά και άλλα προϊόντα αναγκαία για την καθημερινή ζωή με απίστευτα συγκινητική ανταπόκριση. Υπήρχαν περιπτώσεις που παρατηρήθηκε παρουσία ατόμων με τάσεις εχθρικές προς τους μετανάστες, αλλά η εγρήγορση και έννοια πολλών κατοίκων απέτρεψαν επιθέσεις.

Βρισκόμαστε σε μια γειτονιά όπου η παρουσία των μεταναστών είναι έντονη αλλά χωρίς τις αρνητικές αντιμετωπίσεις που συναντούμε στην παλιά πόλη της Λευκωσίας κι ευτυχώς καθόλου συμβάντα παρόμοια της Χλώρακας και της Λεμεσού. Κτίζονται σταδιακά οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων, που πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όμως όλοι ψωνίζουν από τα καταστήματα, μπακάλικα μεταναστών από τα μαγειρεία φαλάφελ της γειτονιάς κλπ.