Λευκόνοικο

Της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη*

«Όπου τζ’ αν πάω, οι στράτες σου µπροστά µου. Τ’ άσπρα σου σπίθκια, οι αυλάες σου ανοιχτές. Τζαι οι καλές Λευκονοιτσιάτισσες να παραφκαίνουν στο νοικοτζυρκόν τζαι στη φιλοξενία. Μόλις ροδίσει η αυκή, τραβούν οι ζευκαλάτες στα χωράφκια, ακαταπόνητοι δουλευταράδες, για να γιωρκήσει η Μεσαρκά. Τζαι τα κοπέλια σου αγνά, µε τιµιότη, γνήσια παιδκιά της Τζύπρου µας, που κοτσινίζαν στην αδρή φωνή του τζύρη τους ή στο συνόµπλασµα της κορασιάς.

Σε πήρε ο Τούρκος τζ’ αλυσώθης. Μα εγιώ σε κουβαλώ µες στην καρκιά µου». Από την πρεσβυτέρα Κυριακή Παρασκευά. Ένας ιστορικός ∆ήµος ιδρύθηκε την 1η Απριλίου 1939, που λάµπρυνε το στερέωµα της κυπριακής υπαίθρου.

Ήταν το καµάρι της Μεσαορίας, εµπορικό, οικονοµικό, πνευµατικό και πολιτιστικό κέντρο που ανθούσε σε όλους τους τοµείς και γέννησε άξια τέκνα, ανθρώπους ηθικούς, φιλοµαθείς, πνευµατικούς και πεπαιδευµένους, µε ανεπτυγµένο το αίσθηµα της κοινωνικής προσφοράς και της αγάπης προς τον πλησίον. Που γέννησε έναν εθνικό ποιητή, τον Βασίλη Μιχαηλίδη, έναν σεπτό και φωτισµένο ιεράρχη, ακραιφνή πατριώτη, τον Κιτίου Κυπριανό, δύο σκαπανείς του Συνεργατικού Κινήµατος, τον Ιωάννη Οικονοµίδη και τον Μάρκο Χαραλάµπους έναν αρχοντα πρωτοψάλτη, τον Θεόδουλο Καλλίνικο, πλειάδα αγωνιστών της ελευθερίας της πατρίδας µας που ανταποκρίθηκαν σε κάθε κάλεσµα της Ελλάδας.

Ήρωες και µάρτυρες για την ελευθερία του νησιού µας, δηµάρχους ευγενείς, ευπρεπείς και δυναµικούς, δικηγόρους, γιατρούς, δασκάλους και καθηγητές, εµπόρους, πολλούς µορφωµένους άνδρες και µορφωµένες γυναίκες από τον περασµένο αιώνα, πρώην υπουργούς και βουλευτές, απλούς ανθρώπους της γης, σπουδαίους γεωργούς, τεχνίτες ξακουστούς, γυναίκες νοικοκυρές που ύφαιναν τα «λευκονοικιάτικα υφαντά» τους, άξιες, έξυπνες, δραστήριες και ταλαντούχες.

Που είχε από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 Ανωτέρα Σχολή που µετεξελίχτηκε σε Καµίντζειο Ανωτέρα Σχολή και µετά σε Ελληνικό Γυµνάσιο Λευκονοίκου και Γυµνάσιο Λευκονοίκου. Που στις 26 Μαΐου του 1968 εγκαινιάστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και η αίθουσα τελετών του Γυµνασίου µας, δωρεά και αυτή του µεγάλου ευεργέτη µας, Γεώργιου Καµιντζή.

Η αρχόντισσα της Μεσαορίας πρωτοστατούσε σε όλους τους τοµείς, πρωτίστως στον γεωργικό και τον τεχνολογικό τοµέα, µε παράδειγµα την πρώτη αλωνιστική σε όλο το νησί. Ήταν ο σιτοβολώνας της Κύπρου, είχε ∆ικαστήριο, Νοσοκοµείο, Κτηµατολόγιο, Γεωργικό Τµήµα, Τράπεζες, ∆ηµοτική Αγορά, Ταχυδροµείο, Σωµατεία, Μεικτή Τετράφωνη ∆ηµοτική Χορωδία, Φαρµακεία, Ιδιωτικά Ιατρεία, κέντρα αναψυχής, όπως το Εξοχικόν Κέντρον «Πανόραµα», σινεµά θερινά και χειµερινό, το Αγροτόσπιτο Λευκονοίκου, (lefkoniko Farm House) ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, χρυσοχοεία (τα τρία αδέλφια, Φώτης, Βασίλης και Γρηγόρης Πρωτοπαπάς), µηχανουργεία, πρότυπα για όλο το νησί, και πολλά άλλα.

Στο Λευκόνοικο έγινε η πρώτη Παγκύπρια Γεωργική Έκθεση το 1920. Φέτος γιορτάζουµε τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ∆ήµου µας που ήταν «της Μεσαρκάς καµάριν». Στόχος µας αµετάθετος η επιστροφή! «Το φτάσιµον εκεί είναι ο προορισµός µας!». Ο Αρχάγγελός µας θα µας βοηθήσει!

* ∆ήµαρχος Λευκονοίκου