Σαν σήμερα η μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή της ιστορίας στο Τσέρνομπιλ (Βίντεο)

34 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το πυρηνικό ατύχημα του Τσέρνομπιλ.

Η έκρηξη στον αντιδραστήρα 4 του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας της Σοβιετικής Ένωσης στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας τα ξημερώματα της 26ης Απριλίου 1986 άφησε πίσω της δεκάδες νεκρούς ενώ χιλιάδες άνθρωποι νόσησαν από καρκίνο. Η ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε έφτασε μέχρι τη Σουηδία και εξαπλώθηκε όπως υπολογίστηκε σε έκταση που καλύπτει το 40% της Ευρώπης.

Κόμματα και οργανώσεις στην Κύπρο με ανακοινώσεις τους θυμίζουν ότι ο κίνδυνος της πυρηνικής ενέργειας δεν έχει σύνορα. Το ΑΚΕΛ σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι κάθε χρόνο τέτοια μέρα ενώνουμε τις φωνές μας με τους Τουρκοκύπριους και επαναλαμβάνουμε την αντίθεση μας στην ανέγερση του πυρηνικού σταθμού του Ακκούγιου. Τονίζει ότι εδώ και χρόνια το ΑΚΕΛ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με τις σοβαρές περιβαλλοντικές συνέπειες που θα έχει η εγκατάσταση ενός πυρηνικού σταθμού μόλις λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Κερύνειας. Προσθέτει ότι ένα ατύχημα ή μια διαρροή, εκτός της περιβαλλοντικής καταστροφής, θα θέσει σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων πολιτών στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.

Πως συνέβη το ατύχημα

Το ατύχημα στο Τσερνόμπιλ προήλθε γενικά από μια σειρά γεγονότων η οποία περιλάμβανε μεταξύ άλλων μη προβλεπόμενους χειρισμούς και λάθη, τα οποία σε συνδυασμό με τον σχεδιασμό του αντιδραστήρα RBMK-1000, που χρησιμοποιούσε το εργοστάσιο, οδήγησαν στο ατύχημα.

Σύμφωνα με την επανεκτίμηση του ατυχήματος από τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας που έγινε το 1992, το Πυρηνικό Ατύχημα στο Τσερνόμπιλ μπορεί να προκάλεσαν οι παρακάτω παράγοντες:

• Κάποια βλάβη στην αντλία ή κράτηση της αντλίας που πραγματοποιούσε την κυκλοφορία του ψυκτικού μέσου. Στο εργοστάσιο του Τσερνόμπιλ το ψυκτικό μέσον ήταν ζέον ύδωρ.
• Ενδεχόμενη διαταραχή λειτουργίας της αντλίας ψύξης ή κένωσή της από ψυκτικό.

Τα δύο παραπάνω, σε συνδυασμό με τον πολύ μεγάλο και θετικό συντελεστή κενού που χαρακτηρίζει τον αντιδραστήρα RBMK-1000, είναι δυνατόν να οδήγησαν σε απότομη αύξηση της επίδρασης του συντελεστή κενού. Ο συντελεστής κενού εκφράζει την αύξηση της θερμικής ισχύος σε περίπτωση δημιουργίας κενού στον επιβραδυντή του αντιδραστήρα ή στη ροή του ψυκτικού. Στους RBMK-1000 ο συντελεστής αφορά στο ψυκτικό μέσο.

Επομένως μία αύξηση του συντελεστή κενού σε τέτοιον αντιδραστήρα μεταφράζεται ως δημιουργία κενού στη ροή του μέσου, που δημιουργεί μεγάλη στη θερμική ισχύ που παράγεται από την τρέχουσα πυρηνική δραστηριότητα.

Ο αντιδραστήρας RBMK-1000 έχει τη δυνατότητα να τροφοδοτείται με καύσιμο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του χωρίς διακοπή και η τροφοδότηση με καύσιμο γίνεται μέσα από τα κανάλια καυσίμου. Η βλάβη ενός καναλιού καυσίμου θα μπορούσε να αποτελέσει την αιτία μιας απότομης αύξησης στο κλάσμα κενού του ψυκτικού μέσου καθώς αυτό εισερχόταν στη ροή. Έτσι είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μια τοπική αύξηση της δραστικότητας που θα ενεργοποιούσε φαινόμενο πολλαπλασιασμού της στο χώρο του πυρήνα του αντιδραστήρα.

Το ατύχημα συνέβη ξημερώματα του Σαββάτου στις 26 Απριλίου 1986. Εκείνη την ώρα στο εργοστάσιο βρίσκονταν περίπου 200 εργαζόμενοι των οποίων οι ενασχολήσεις σχετίζονταν με την ομαλή λειτουργία των πυρηνικών αντιδραστήρων 1, 2 και 3, καθώς και με το πρόγραμμα ελέγχου που λάμβανε χώρα στον αντιδραστήρα 4, όπου και σημειώθηκε η έκρηξη.

Σε απόσταση ενός χιλιομέτρου υπήρχαν άλλοι εργάτες, οι οποίοι δούλευαν σε νυχτερινή βάρδια για την κατασκευή των αντιδραστήρων 5 και 6, που επρόκειτο να λειτουργήσουν το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Σημειώθηκαν δύο εκρήξεις στο κτήριο του αντιδραστήρα 4.

Επισήμως, 31 άνθρωποι πέθαναν λίγο μετά την έκρηξη. Όμως, από το 1986 έως σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 25.000 στρατιώτες και πολίτες από την Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία και άλλες Δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι εστάλησαν στις εργασίες αποκατάστασης του σταθμού.

Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, περίπου 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι στις τρεις αυτές χώρες έχουν εκτεθεί στη ραδιενέργεια, από την οποία έχει μολυνθεί έκταση 150.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ίση με τη μισή έκταση της Ιταλίας. Τετρακόσιες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις εστίες τους, αλλά περίπου 6 εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν σε μολυσμένες ζώνες.

Οι ακριβείς λόγοι που οδήγησαν σ’ αυτή την τραγωδία παραμένουν άγνωστοι. Διαφαίνεται, όμως, ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε μία σειρά αλυσιδωτών παραγόντων, όπως τα ανεπαρκή συστήματα ασφαλείας και προστασίας του αντιδραστήρα, καθώς και οι λανθασμένοι χειρισμοί (ίσως και χωρίς σχετική εξουσιοδότηση) των ελλιπώς καταρτισμένων εργαζομένων.

Το μοιραίο εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ έκλεισε οριστικά το Δεκέμβριο του 2000, ύστερα από διεθνείς πιέσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση της Ουκρανίας και υπό το φόβο νέων πιθανών εκρήξεων στους πεπαλαιωμένους αντιδραστήρες του.