Το από μηχανής ΓεΣΥ

Του Λάζαρου Νικολάου*

Μια λαϊκή ρήση λέει ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και πολλές φορές έχουμε την αίσθηση ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ μας. Από την άλλη, είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο χρόνος είναι χρήμα και ότι «ο Θεός δεν σώζει κανένα δωρεάν». Ε λοιπόν, με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας στον τομέα της Υγείας μπορεί να πει κάποιος ότι εναποθέτουμε πλέον τις ελπίδες μας στις ιαματικές ιδιότητες του χρόνου, ο οποίος όσο περνά αυξάνει το τίμημα για την Υγεία και να εύχεσαι να μην είσαι ένας από αυτούς που θα το πληρώσει με τη ζωή του.

Με ψευδο-επικοινωνιακά τεχνάσματα το αρμόδιο Υπουργείο πλασάρει το ΓεΣΥ σαν τον από μηχανής Θεό που, αφού πρώτα θα ξεκινήσουμε να τον πληρώνουμε, θα έρθει και θα λύσει όλα τα προβλήματα.

Είναι αδύνατον να καλυφθούν σε ένα γραπτό κείμενο όλα τα θέματα που χρήζουν συζητήσεων σε σχέση με την επικείμενη εφαρμογή του ΓεΣΥ, αλλά οι αγροτικές περιοχές της υπαίθρου δέχονται και στον τομέα της Υγείας αφόρητες πιέσεις και χτυπήματα που ίσως αποβούν μοιραία για τη συνέχιση της ύπαρξής τους όπως τις γνωρίζουμε σήμερα.

Αφού πρώτα έχουν κουτσουρέψει τα αγροτικά κέντρα υγείας και τα άφησαν να υπολειτουργούν, παρουσιάζουν με τα ψευδο-τεχνάσματά τους το λουκέτο σαν συμπλεγματοποίηση.

Το κλείσιμο δηλαδή των κέντρων υγείας και την επέκταση της περιφερειακής κάλυψης από άλλα κέντρα το ονομάζουν μεταρρύθμιση, εξορθολογισμό, αποσυμφόρηση των ΤΑΕΠ, συμπλεγματοποίηση και άλλα εύηχα συνθήματα. Έχουν δεσμευτεί για την αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών από τα περιφερειακά αγροτικά κέντρα υγείας με επέκταση ωραρίου, με περισσότερες ειδικότητες και με αύξηση του προσωπικού για καλύτερη εξυπηρέτηση των ασθενών.

Ως αντιστάθμισμα εφάρμοσαν ήδη τη μείωση των επισκέψεων των γιατρών στα κατά τόπους κοινοτικά ιατρεία από μια φορά την εβδομάδα σε μια φορά κάθε δύο εβδομάδες. Χωρίς οποιαδήποτε υλοποίηση των δεσμεύσεων, έρχονται τώρα να εξαγγείλουν υπό τύπο επιτεύγματος το κλείσιμο αγροτικών κέντρων και εξυπηρέτηση των ασθενών από άλλο περιφερειακό κέντρο. Η μόνιμη επωδός των αρμοδίων στις ανησυχίες και διαμαρτυρίες των κατοίκων είναι ότι το ΓεΣΥ θα λύσει τα προβλήματα.

Στο τέλος θα τα φορτώσουν όλα σε ένα σχέδιο υγείας που ποτέ δεν πίστεψαν, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, και θα παραμονεύουν για να εφαρμόσουν τις προσωπικές του ατζέντες.

Ο χρόνος τελικά δουλεύει εναντίον μας και είναι επιζήμια η απαθής στάση μας. Πλέον υπάρχει λογική εξήγηση για το εργολαβικό κλείσιμο των ορεινών περιοχών στο οποίο στοχεύουν οι κυβερνώντες: χωριά χωρίς κατοίκους σημαίνει εξοικονόμηση δαπανών σε παρεχόμενες υπηρεσίες, υποδομές, δρόμους και πάει λέγοντας.

Δεν θα διαπραγματευτούμε με κανένα τεχνοκράτη και κανένα οικονομικό αναλυτή την επιβίωσή μας. Το αγαθό που λέγεται υγεία δεν είναι απλά ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά προϋπόθεση για την ύπαρξη του ίδιου του ανθρώπου.

*Μέλος της Επαρχιακής Επιτροπής του ΑΚΕΛ
Λευκωσίας – Κερύνειας