Βαρκούλες αρμενίζουν…

Της Νίκης Κουλέρμου

Καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν. Πρώτη πολιτική πράξη η αναζήτηση του νέου κυβερνητικού σχήματος. Και γιατί όχι; Δεν είναι φυσικό μετά την επανεκλογή του ο κ. Αναστασιάδης να στοχεύσει στην αναζήτηση των συνεργατών του για τα επόμενα πέντε χρόνια που θα κυβερνά τον τόπο; Φυσικότατο.

Και φυσιολογικότατο! Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ενός φυσιολογικού κράτους, όπου όλες οι ζωτικές του λειτουργίες είναι φυσιολογικές.

Όταν όμως η Τουρκία βρίσκεται με τα πολεμικά της πλοία μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ και παραλύει την ενάσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του κράτους, πώς μπορεί ο Πρόεδρος πρώτα να δίνει την εικόνα ότι το πρώτο ζήτημα σ’ αυτό τον τόπο είναι η επιλογή προσώπων για το Υπουργικό του Συμβούλιο;

Πώς γίνεται να απειλείται το κράτος και η κυριαρχία του (καράβια χάνονται) και ο ίδιος ο Πρόεδρος να νουθετεί τους πολίτες και τους πολιτικούς ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας (βαρκούλες αρμενίζουν); Και γιατί γίνονται διπλωματικές ενέργειες προς κάθε κατεύθυνση, σύμφωνα με την κυβέρνηση, για να σταματήσει η πειρατική ενέργεια της Τουρκίας; Επειδή δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας;

Μα ποιους κοροϊδεύει ο Πρόεδρος; Ο κ. Ρολάνδης, από τους πιο φίλα προσκείμενους πολιτικούς παράγοντες προς τον κ. Αναστασιάδη, είπε ένα πράγμα χθες από την τηλεόραση του ΡΙΚ: ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα για να αποτρέψει τις τουρκικές προκλήσεις. Ο ίδιος και η κ. Μαρκουλλή, που είναι πρώην Υπουργοί Εξωτερικών, διερωτούνταν γιατί δεν υπήρχε καμία αντίδραση από τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Διερωτούνταν αν έγιναν καν διαβήματα προς την κατεύθυνσή τους. Ξέρετε γιατί ο κ. Αναστασιάδης δεν μπορεί να κάνει τίποτε; Γιατί ο κ. Αναστασιάδης αυτή τη στιγμή είναι στριμωγμένος πολιτικά από τη διεθνή κοινότητα για τους κάκιστους χειρισμούς του στο Κραν Μοντανά.

Τα νέα τετελεσμένα που επιχειρεί η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ μπορεί να τινάξουν στον αέρα και την προοπτική επανέναρξης των συνομιλιών και την προοπτική θετικής κατάληξής τους. Μπορεί ακόμα να κάνουν τόπο στην Τουρκία για νέες αξιώσεις ως προς τη βάση των συνομιλιών, ως προς τη μεθοδολογία που θα πρέπει να ακολουθηθεί, ως προς τη μορφή λύσης που επιδιώκει η Τουρκία.

Κάνει σαφέστατο ο Ταγίπ Ερντογάν ότι η παρουσία της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο είναι ζωτικής σημασίας για την ίδια, όπως ο έλεγχος της Αφρίν στη Συρία! Για όλα αυτά, επιτρέψτε μας, κύριε Πρόεδρε, να ανησυχούμε.

Ανησυχούμε, κύριε Πρόεδρε, για όλα αυτά που γίνονται στην αυλή μας με κίνδυνο να τιναχθούν στον αέρα όχι μόνοι οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της χώρας, αλλά τούτη η ύπαρξή μας, με κίνδυνο η διχοτόμηση να επιβληθεί διά της κανονιοφόρου και της υπογραφής σας.

Μέσα στην έγνοια του Προέδρου για το νέο Υπουργικό Συμβούλιό του, παρέλειψε να προβεί σε μια δήλωση, έστω, που θα απαντούσε τουλάχιστον στον ισχυρισμό της Τουρκίας ότι με αυτές τις ενέργειές της προστατεύει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων. Μπορούσε να εκθέσει την Τουρκία και να την αποστομώσει. Δεν το έκανε. Γιατί; Δεν βρήκε χρόνο ή δεν ήθελε;

Υ.Γ. Οι δημοσιογράφοι – ανταποκριτές του ΚΥΠΕ και του ΡΙΚ έκαναν καλή δουλειά για την κυπριακή διπλωματία. Πλην όμως αυτή δεν είναι αρκετή για να βγάλει την Κύπρο από τη δεινή θέση στην οποία την οδήγησε ο κ. Αναστασιάδης.