Μαρίνα Κούκου: Ο αγώνας για ισότητα δεν είναι αντιπαράθεση μεταξύ των φύλων, αλλά κοινός αγώνας ενάντια στο σύστημα

Στην προσπάθειά της η κυβέρνηση να αποπροσανατολίσει από την απραξία και την απροθυμία της να αντιμετωπίσει τα σοβαρά ζητήματα, δημιουργεί ένα ρατσιστικό και ξενοφοβικό κλίμα, αναφέρει σε συνέντευξή της στη «Χαραυγή» η υποψήφια βουλευτής Λευκωσίας του ΑΚΕΛ, Μαρίνα Κούκου. Σε ό,τι αφορά την ισοτιμία και ισότητα των φύλων, σημειώνει ότι «ο αγώνας για ισότητα δεν είναι αντιπαράθεση μεταξύ των φύλων, αλλά κοινός αγώνας ενάντια στο σύστημα». Προσθέτει ότι το ΑΚΕΛ αγωνίζεται τόσο εντός όσο και εκτός της Βουλής ενάντια σε κάθε μορφής εκμετάλλευση.

Συνέντευξη στον Γιάννη Κακαρή

– Όλοι οι πολιτικοί χώροι προτάσσουν την ανάγκη για βελτίωση της θέσης της γυναίκας στην κοινωνία, ωστόσο τι ισχύει σήμερα;

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι η όποια πρόοδος έχει επιτευχθεί, δεν είναι αρκετή. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια είχαμε και πισωγύρισμα, ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Ενώ όλοι οι πολιτικοί χώροι διαπιστώνουν τις ανισότητες και τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, κάποιοι ρίχνουν τις ευθύνες πάνω στις ίδιες τις γυναίκες, ότι δεν ενδιαφέρονται, δεν διεκδικούν, δεν αλληλοστηρίζονται κ.λπ. Η μετατόπιση των ευθυνών στις γυναίκες εξυπηρετεί μόνο την ανεπάρκεια του συστήματος και διαιωνίζει την εκμετάλλευση και τις ανισότητες. Πιστεύω ακράδαντα ότι για να λύσεις προβλήματα πρέπει πρώτα, αφού τα αναγνωρίσεις, να κτυπήσεις τις αιτίες που τα δημιουργούν μέσα από τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων και εδώ φαίνεται η αξία ή η απουσία της κυβερνητικής πολιτικής. Για παράδειγμα τη γυναικεία φτώχεια την κτυπάς με σωστή κοινωνική πολιτική, αξιοπρεπείς θέσεις και ρυθμισμένους όρους εργασίας, την ανεργία την κτυπάς με προγράμματα κατάρτισης και επανένταξης στην εργασία, την αποχή από τη πολιτική και την κοινωνική ζωή την κτυπάς με τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου φύλαξης και φροντίδας παιδιών.

– Ποιες είναι οι θέσεις του ΑΚΕΛ για να αντιμετωπιστούν οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών;

Το ΑΚΕΛ στηρίζει κάθε αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να επέλθει κοινωνική δικαιοσύνη εάν δεν υπάρχει ισότητα και ισοτιμία. Σε αντίθεση με τη στρεβλή εντύπωση, ακόμη και μέσα στο ίδιο το γυναικείο φύλο, υποστηρίζει ότι ο αγώνας για ισότητα δεν είναι αντιπαράθεση μεταξύ των δύο φύλων, αλλά είναι κοινός αγώνας ενάντια στο κοινωνικοοικονομικό σύστημα που εκμεταλλεύεται τον άνθρωπο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Ως εκ τούτου, αγωνίζεται μέσα και έξω από τη Βουλή για νομοθεσίες και πολιτικές που πραγματικά να στηρίζουν τη γυναίκα για να μπορεί να συμμετέχει ισότιμα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και παραθέτει προτάσεις που καλύπτουν όλες τις πτυχές του γυναικείου ζητήματος, όπως τη στήριξη της γυναικείας απασχόλησης, τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την καταπολέμηση του χάσματος αμοιβών και συντάξεων, την προστασία των δικαιωμάτων των μητέρων και τη βελτίωση των σχετικών νομοθεσιών, την αύξηση προσιτών δομών φύλαξης και φροντίδας παιδιών, την εισαγωγή σχεδίου πληρωμένης γονικής άδειας. Προτάσεις για την καταπολέμηση των στερεότυπων αντιλήψεων, του σεξισμού, της σεξουαλικής παρενόχλησης, την υιοθέτηση μέτρων για πρόληψη και αντιμετώπιση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών κ.α. Ιδιαίτερα σημαντική όμως είναι η πρόταση για δημιουργία Ενιαίας Αρχής Ισότητας με αρμοδιότητες και πόρους, η οποία να προωθεί αποτελεσματικά όλα τα πιο πάνω ζητήματα.

– Η κυβέρνηση, ο ΔΗΣΥ κ.α. προβάλλουν τους πρόσφυγες/μετανάστες ως μπαμπούλες που απειλούν τον τόπο μας με δημογραφική αλλοίωση. Είναι ικανοποιητικές οι πολιτικές ένταξης;

Η κυβέρνηση Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ, στην προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από την απραξία και την απροθυμία της να αντιμετωπίσει τα σοβαρά ζητήματα, δημιουργεί ένα ρατσιστικό και ξενοφοβικό κλίμα προσπαθώντας να φορτώσει στους «ξένους» όλα τα δεινά του τόπου. Δεν θέλουν να καταλάβουν ότι σπέρνοντας σήμερα ανέμους, αύριο θα θερίσουν θύελλες. Η καθημερινή ρητορική μίσους από κυβερνητικούς αξιωματούχους δημιουργεί φόβο και ανασφάλεια σε ντόπιους και αλλοδαπούς. Έχουμε το εξής οξύμωρο: από τη μια ψηφίζονται νόμοι κατά των διακρίσεων, της ρητορικής μίσους, εναρμονιζόμαστε με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, κάνουμε στρατηγικές απασχόλησης ξένου εργατικού δυναμικού, διεκδικούμε ευρωπαϊκά κονδύλια για ανάπτυξη πολιτικών ένταξης και από την άλλη οι ίδιοι που υποτίθεται έπρεπε να είναι οι θεματοφύλακες, είναι οι πρώτοι που εκκολάπτουν το θεσμικό ρατσισμό. Η μεταναστευτική πολιτική και οι πολιτικές ένταξης όχι μόνο δεν είναι ικανοποιητικές, είναι εχθρικές και ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσεων οι μετανάστες/ πρόσφυγες βιώνουν πιο έντονα τις επιπτώσεις. Το ΑΚΕΛ είναι το μόνο κόμμα που διαχρονικά αντιστέκεται σε απάνθρωπες συμπεριφορές και πολιτικές, γιατί πιστεύει ότι η λύση των διαφόρων προβλημάτων δεν είναι να τιμωρούμε τους ανθρώπους που βρέθηκαν στη χώρα μας αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, αλλά να εμποδίσουμε όλους εκείνους που τους εκμεταλλεύονται και τους θέλουν να ζουν και να εργάζονται σε συνθήκες σκλαβιάς.