Ο ηθικός αυτουργός του πολέμου στην Ουκρανία

Του
Αντρέα Χρίστου

 

Με το πέρασμα του χρόνου συνεχώς και περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις σημαντικές διαστάσεις αυτού του πολέμου όπως και τα κίνητρα πίσω από αυτόν.

Την ίδια στιγμή, διεθνείς αναλυτές, δημοσιογράφοι, στρατιωτικοί και ειδικοί σε θέματα ενέργειας καταδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο των πιο αντιδραστικών κύκλων των ΗΠΑ, που χρονολογείται από το 1990, στην προετοιμασία αυτής της σύρραξης.

Έτσι, ενώ ο λεγόμενος ψυχρός πόλεμος υποτίθεται ότι τελείωσε με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, την ίδια στιγμή ξεκίνησε με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ ένας νέος πόλεμος με στόχο:

– Την επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς και την ένταξη των πρώην σοσιαλιστικών χωρών σε αυτό.

– Τον οικονομικό και πολιτικό προσεταιρισμό των δημοκρατιών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

– Τη δαιμονοποίηση και απομόνωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

– Τον παγκόσμιο έλεγχο των στρατηγικών πρώτων υλών και των ενεργειακών πηγών.

Παρά λοιπόν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν απέναντι στους Γκορμπατσώφ και Γιέλτσιν, όλες οι αμερικανικές κυβερνήσεις συνεπικουρούμενες από ορισμένους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εφάρμοσαν και εφαρμόζουν την εν λόγω επιθετική πολιτική με όλα τα μέσα.

Η ένταξη των τριών πρώην σοβιετικών δημοκρατιών της Βαλτικής στο ΝΑΤΟ και το πραξικόπημα που συντόνισε η κυβέρνηση Ομπάμα για ανατροπή του φιλορώσου, εκλεγμένου Προέδρου της Ουκρανίας, Γιανούκοβιτς, είναι ίσως τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα αυτής της πολιτικής των ΗΠΑ.

Στην Ουκρανία μάλιστα αξιοποιώντας τους ντόπιους εθνικιστές, τα κατάλοιπα των φιλοναζιστικών σχηματισμών και τα συμφέροντα των Ουκρανών ολιγαρχών, στήθηκε ένα πολιτικό σκηνικό που παραπέμπει στις πιο μαύρες σελίδες της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας:

•Οι ανατολικές περιοχές που κατοικούνται από ρώσικους πληθυσμούς μετατράπηκαν από φασιστικές ένοπλες ομάδες σε πεδίο πολέμου με χιλιάδες νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους.

•Η Ουκρανία -η οικονομία, η βιομηχανία, οι ένοπλες δυνάμεις, και η πολιτική ζωή- τέθηκαν υπό πλήρη έλεγχο και κηδεμονία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους.

•Οργανώθηκε ένα ευρύ δίκτυο ενόπλων φιλοχιτλερικών ταγμάτων με συνθήματα και σύμβολα των SS και του Γ’ Ράιχ.

•Καλλιεργήθηκε συστηματικά, με τη συμμετοχή και της κυβέρνησης της Ουκρανίας, ένα πρωτοφανές όργιο εχθρότητας και μίσους κατά της Ρωσίας και των Ρώσων που ουσιαστικά καλούσε σε εξόντωσή τους.

Η πολιτική και στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην Ουκρανία προσομοίαζε με έλεγχο κατεχόμενης χώρας. Σε κάθε Υπουργείο, στις Ένοπλες Δυνάμεις στην Αστυνομία, σε κάθε σημαντική υπηρεσία υπάρχει Αμερικανός Επίτροπος, ο οποίος αποφασίζει για τα σοβαρά ζητήματα και διαμορφώνει πολιτική.

Για παράδειγμα, ο γιος του Μπάιντεν, σημερινού Προέδρου των ΗΠΑ, ήταν ο Επίτροπος στο Υπουργείο Ενέργειας, ενώ στη συνέχεια διορίστηκε συμπρόεδρος στην Επιχείρηση Φυσικού Αερίου της Ουκρανίας. Είναι προφανώς το ίδιο πρόσωπο που σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα ενεργούσε ως μεσάζων σε προγράμματα ανάπτυξης βιολογικών όπλων στην Ουκρανία.

Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, ο οποίος κατά τα άλλα έχει ως μητρική γλώσσα τη ρωσική, εξελέγη στο αξίωμά του προβάλλοντας δύο βασικές υποσχέσεις:

α) ότι θα σταματήσει τον πόλεμο στο Ντονμπάς

β) ότι θα καταπολεμήσει αμείλικτα τη διαφθορά

Δυστυχώς μετά τις εκλογές όχι μόνο συμβιβάστηκε με τη διαφθορά, αλλά ανέχτηκε περαιτέρω ώθηση της αντιρωσικής, εγκληματικής δράσης των ναζιστικών συμμοριών και κλιμάκωσε τον πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία.

Ο πόλεμος που μαίνεται σήμερα δεν είναι μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, οι οποίες επιδιώκουν παγκόσμια κυριαρχία. Οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή πολεμούν σε διάφορα σημεία του πλανήτη δι’ αντιπροσώπων και δυστυχώς αυτόν το ρόλο έχουν επιβάλει στη σημερινή ηγεσία της Ουκρανίας, η οποία έχει καταστεί ένα από τα εργαλεία τους προς αυτή την κατεύθυνση.

Στρατηγικός στόχος είναι η αποδυνάμωση και συρρίκνωση της Ρωσίας –στη συνέχεια και της Κίνας– με την κήρυξη, αν τα καταφέρουν, ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον τους.

Χαρακτηριστική είναι και η ρητορική που χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας: «Να τους καταστρέψουμε», «Να τους διαλύσουμε».

Επομένως ναι, έχει τις δικές της ευθύνες η Ρωσία για τον πόλεμο, όμως ο ηθικός αυτουργός και ο μόνος κερδισμένος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες.